Валу́іна ’вялікі дурань’ (З нар. сл.). Да валуй ’тс’ (гл.) з суфіксам адзінкавасці.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Завел́ькі ’завялікі’ (Сл. паўн.-зах.). З польск. zawielki ’тс’: za ’надта’ + wielki ’вялікі’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Кажушма́н, кожушман ’вялікі шчупак’ (ТС). Адпаведнікаў няма, вузкарэгіянальнае ўтварэнне ад кажушак 2 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Таўсты́ ’тоўсты’ (докш., Янк. Мат.; Касп., Сл. ПЗБ), ’вялікі’ (Жд. 1). Гл. то́ўсты.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
grampus
[ˈgræmpəs]
n.
1) вялі́кі марскі́ дэ́льфін
2) informal чалаве́к, які́ го́ласна сапе́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Grizzly, grizzly bear
вялі́кі дзікі́ сівы́ або́ бу́ра-сівы́ мядзьве́дзь (паўно́чна-амэрыка́нскі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
headache
[ˈhedeɪk]
n.
1) галаўны́ боль
2) informal вялі́кі кло́пат, згрызо́та, непрые́мнасьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
jackpot
[ˈdʒækpɑ:t]
n.
вялі́кі вы́йгрыш (у лятарэ́і), куш, банк -у m. (у ка́ртах)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
make great strides, make rapid strides
зрабі́ць вялікі по́ступ, ху́тка ру́хацца напе́рад
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Дуба́с ’вялікі, тупы нож’ (Нас.: Вілен., Ковен., Гродз. губ.). Укр. дубас ’вялікі нож’. Няясна. Параўн. фармальна ідэнтычнае, але з іншым значэннем рус. дуба́с ’від лодкі’. Магчыма, спачатку ’лодка грубай работы’ > ’грубы прадмет’. Параўн. у рус. гаворках (СРНГ, 8, 223): дубас «с заостренным носом и тупою кормою грубой работы, наподобие простого корыта». Адсюль, відаць, метафарычна: ’грубы, тупы прадмет’ (> ’тупы нож; тупы, вялікі нож’). Лексему дуба́с ’лодка’. Фасмер (1, 548) выводзіць ад *dǫbъ ’дуб’ (насуперак Міклашычу, які зыходзіў з тур. tombaz).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)