party [ˈpɑ:ti] n.

1. ве́чар, вечары́на;

a costume party карнава́л;

a dinner party абе́д;

give a party нала́джваць вечары́ну, прыма́ць гасце́й

2. па́ртыя, гру́па, атра́д;

a party of geologists/tourists геалагі́чная па́ртыя/туры́сцкая гру́па;

a rescue/search party выратава́льны атра́д/гру́па по́шуку

3. па́ртыя;

the party leader лі́дар па́ртыі

4. law бок;

the injured party пацярпе́лы бок

♦

be (a) party to smth. fml прыма́ць удзе́л, удзе́льнічаць у чым-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скасаго́р Пакаты бок гары (Слаўг.). Тое ж скасагорыца (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

схіл Пакаты бок узгорка (БРС). Тое ж схон (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

◎ Леві́нец ’кружны шлях’ (Федар. Дад.). Да левы < !!!ёоъ ’крывы’, г. зн. размешчаны ў бок ад прамой дарогі. Утворана пры дапамозе суф. -іней, характэрнага для зах.-слав. моў. На бел. моўнай тэрыторыі суфікс пашырай у зах. гаворках.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Налі́чнік ’ліштва (у вокнах, дзвярах)’ (расон., Шатал., Шушк.), налі́шнікі ’маляванне асады на вокнах з надворнага боку’ (Бяльк.). Відаць, запазычана з рус. нали́чник ’тс’, дзе ад лицо́ ’вонкавы бок, фасад’, г. зн. ’тое, што набіваецца на лицо’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дыза́жыо

(іт. disaggio)

адхіленне ў бок зніжэння рыначнага курсу грашовых знакаў, вэксаляў і іншых каштоўных папер ад іх намінальнай вартасці (параўн. ажыо, лат 1).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэ́бет

(лац. debet = ён вінаваты)

левы бок бухгалтарскага балансу; у рахунках актыву 2 змяшчае прыходную частку, а ў рахунках пасіву 2 расходную (параўн. крэдыт).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крэ́дыт

(лац. credit = ён верыць)

правы бок бухгалтарскага балансу, у рахунках актыву 2 змяшчае расходную частку, а ў рахунках пасіву 2 прыходную (параўн. дэбет).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крэн

(рус. крен, ад гал. krengen = класці судна на бок)

1) нахіл судна або лятальнага апарата набок;

2) перан. паварот да іншых мэт, задач.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

намы́ў, ‑мыву, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. намыць (у 2–4 знач.).

2. Зямля ля берага, намытая вадой. На гэты бок Дзвінасы ад Леснікоў цягнецца нізінная пясчаная каса — вясновыя намывы і наносы. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)