únbewacht

1.

a які́ не ахо́ўваецца

2.

adv без ахо́вы, без нагля́ду

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

bráchlegen

аддз. vt

1) пакіда́ць без апрацо́ўкі (поле)

2) пакіда́ць без выкарыста́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

appetítlos

a

1.

a пазбаўле́ны апеты́ту

2.

adv без апеты́ту, без ахво́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

анані́мны

(гр. anonymos)

без прозвішча аўтара, без указання імя (напр. а-ая літаратура, а-ае пісьмо).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

наці́снуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак.

1. што, на што і без дап. Стварыць ціск, налегчы цяжарам.

Н. на дзверы.

2. чаго. Выціскаючы, здабыць у якой-н. колькасці.

Н. соку з яблыкаў.

3. на каго-што і без дап. Зрабіць націск (у 3 знач.).

Н. на ворага з флангаў.

4. перан., на каго-што і без дап. Прымусіць або схіліць каго-н. да якога-н. дзеяння.

Н. на прафсаюз.

5. перан., на што і без дап. Энергічна ўзяцца за што-н. (разм.).

Н. на вучобу.

Н. на працу.

6. на што і без дап. Вымаўляючы, зрабіць лагічны націск.

7. што. Нацерці мазоль (мазалі; разм.).

|| незак. націска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. націска́нне, -я, н. (да 1, 2 і 6 знач.) і на́ціск, -у, м. (да 1 знач.)

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ноль нуль, род. нуля́ м.;

абсолю́тный ноль физ. абсалю́тны нуль;

свести́ до ноля́ зве́сці да нуля́;

ноль внима́ния нуль ува́гі;

ноль без па́лочки нуль без па́лачкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

nerveless

[ˈnɜ:rvləs]

adj.

1) кво́лы, няду́жы; бясьсі́льны; без энэ́ргіі, мля́вы

2) без адва́гі і вы́трыманасьці

3) які́ ня ма́е нэрво́вае сыстэ́мы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

самасто́йны, -ая, -ае.

1. Які існуе асобна ад іншых; незалежны.

Самастойная дзяржава.

Жыць самастойна (прысл.).

2. Здольны дзейнічаць сам, без чужой дапамогі.

С. чалавек.

Самастойныя паводзіны.

3. Які робіцца сваімі сіламі або па сваёй ініцыятыве, без пабочнага ўплыву.

Самастойнае даследаванне.

|| наз. самасто́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

самацёк, -у, м.

1. Рух вадкасці або сыпкіх рэчываў сілай свайго цяжару.

С. вады.

2. перан. Ход якой-н. справы, працы без плана, без кіраўніцтва, стыхійнае ажыццяўленне чаго-н.

Пусціць справу на с.

|| прым. самацёчны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Самацёчнае арашэнне.

С. канал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

камзо́л, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Даўнейшая мужчынская верхняя вопратка, звычайна без рукавоў.

|| прым. камзо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)