таямні́ца, ‑ы,
1. Тое, што яшчэ не пазнана, не стала вядомым.
2. Тое, што наўмысна хаваецца ад іншых, трымаецца ў сакрэце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таямні́ца, ‑ы,
1. Тое, што яшчэ не пазнана, не стала вядомым.
2. Тое, што наўмысна хаваецца ад іншых, трымаецца ў сакрэце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тра́сца, ‑ы,
1. Тое, што і ліхаманка, малярыя.
2. Пра што‑н. няпэўнае, невядомае, нядобрае і пад.
3.
4. Ужываецца як лаянкавае слова.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тума́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да туману 1 (у 1 знач.); які ўтвораны туманам, складаецца з яго.
2. Расплыўчаты, няясны; бачны як праз туман.
3.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узве́сці, ‑вяду, ‑вядзеш, ‑вядзе; ‑вядзём, ‑ведзяце, ‑вядуць;
1. Ведучы, дапамагчы або заставіць узысці, падняцца наверх чаго‑н.
2. Прывесці зброю ў гатовае да выстралу становішча.
3. Збудаваць, пабудаваць, паставіць.
4.
5.
6. У матэматыцы — памножыць які‑н. лік (або алгебраічны выраз) на той самы лік (або выраз) указаную колькасць разоў.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ула́да, ‑ы,
1. Права кіравання дзяржавай; форма палітычнага кіравання, панавання.
2. Кіруючыя дзяржаўныя органы; урад.
3. Права і магчымасць распараджацца, кіраваць дзеяннямі, паводзінамі, лёсам каго‑н.
4.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хо́лад, ‑у,
1.
2. Вельмі халоднае надвор’е; мароз.
3.
4.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цяга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1. Валачыся па зямлі.
2. Хадзіць дзе‑н., куды‑н. доўга, без мэты, без пільнай патрэбы.
3. Шмат разоў хадзіць, ездзіць куды‑н. з якой‑н. мэтай, па якой‑н. справе.
4.
5.
6. Спаборнічаць; мерацца сіламі з кім‑н.
7. Рабіць, працаваць.
8. Даглядаць каго‑н., няньчыць; пасвіць.
9. Біцца з кім‑н., цягнучы за што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шуме́ць 1, ‑млю, ‑міш, ‑міць;
1. Утвараць, рабіць шум 1 (у 1 знач.).
2.
3. Лаяцца, сварыцца, крычаць; гучна, адкрыта выражаць сваю незадаволенасць.
4.
шуме́ць 2, ‑міць;
Узнімацца пенай; пеніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчы́ліна, ‑ы,
Вузкая, прадаўгаватай формы дзірка, адтуліна.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчы́ры, ‑ая, ‑ае.
1. Праўдзівы, чыстасардэчны, адкрыты.
2. Задушэўны; інтымны.
3. Сардэчны, душэўны.
4. Натуральны, пазбаўлены прытворства.
5. Старанны.
6. Просты, даверлівы.
7. Які складаецца з аднолькавых народ дрэў (пра лес, бор і пад.).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)