Verbum

парэ́з, -у, мн. -ы, -аў, м.

Парэзанае месца.

П. на руцэ.

парэ́заць, -э́жу, -э́жаш, -э́жа; -э́ж; -э́заны; зак.

1. што. Параніць чым-н. вострым.

П. руку.

2. што і чаго. Нарэзаць у якой-н. колькасці, разрэзаць на часткі.

П. дроў.

3. каго (што). Зарэзаць у якой-н. колькасці.

П. гусей.

|| звар. парэ́зацца, -э́жуся, -э́жашся, -э́жацца; -э́жся (да 1 знач.).

парэ́й, -ю, м.

Від цыбульнай расліны, прыгоднай для яды.

Цыбуля-п.

парэкамендава́ць гл. рэкамендаваць.

парэ́нча, -ы, звычайна мн. -ы, -аў, ж.

Тое, што і поручань.

|| прым. парэ́нчавы, -ая, -ае.

парэ́пацца гл. рэпацца.

парэ́чкі, -чак, адз. парэ́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

Кустовая ягадная расліна з ядомымі кісла-салодкімі ягадамі, а таксама самі гэтыя ягады.

Чырвоныя, чорныя, белыя п.

|| прым. парэ́чкавы, -ая, -ае.

Парэчкавае варэнне.

П. куст.

пас¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыстасаванне ў выглядзе паласы скуры (або шчыльнай тканіны) для прывядзення ў рух механізма.

Злучыць пасам малатарню з трактарам.

2. Тое, што і пояс (у 1 знач.), пасак (у 1 знач.).

|| прым. па́савы, -ая, -ае.

Пасавае кола сячкарні.

пас², выкл.

1. У картачных гульнях: вокліч аб адказе ад удзелу ў дадзеным розыгрышы.

Я пас!

2. перан., у знач. вык. Не ў сілах, вымушаны адмовіцца што-н. зрабіць (разм.).

Тут я пас.

пас³, -а, мн. -ы, -аў, м.

У спартыўных гульнях: перадача мяча партнёру.

Дакладны п.

П. мне! (у гульнях: пасуй!).