абанкру́ціцца, ‑ручуся, ‑руцішся, ‑руціцца;
Зрабіцца неплацежаздольным даўжніком.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абанкру́ціцца, ‑ручуся, ‑руцішся, ‑руціцца;
Зрабіцца неплацежаздольным даўжніком.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абвалава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дашча́нік, ‑а,
1. Памяшканне, будыніна з дошак.
2. Пласкадонная лодка
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэцэнтраліза́цыя, ‑і,
1. Сістэма кіравання, пры якой частка функцый цэнтральнай улады пераходзіць да мясцовых органаў самакіравання.
2. Адмена
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
індульге́нцыя, ‑і,
Каталіцкая грамата на адпушчэнне грахоў, якая выдаецца ад імя папы рымскага за асобыя заслугі перад царквой
[Ад лац. indulgentia — міласць, спагадлівасць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інтэрве́нт, ‑а,
Удзельнік
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інфа́ркт, ‑у,
Ачаг амярцвення ў тканках, выкліканы спыненнем прытоку крыві ў выніку спазмы
[Ад лац. infarctus — напоўнены.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калары́фер, ‑а,
Абагравальны прыбор у выглядзе сістэмы труб, па якіх ідзе гарачая вада, пара
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кантэ́кст, ‑у,
Закончаны ўрывак пісьмовай мовы (тэксту), які дазваляе вызначыць сэнс кожнага слова
[Ад лац. contextus — цесная сувязь, злучэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
касцюмі́равацца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца;
1. Надзець (надзяваць) па сябе тэатральны
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)