пуцяві́шча Вуглавое злучэнне дзвюх дарог; скрыжаванне; пераважна лясны шлях (Віц. Нік. 1895, Смален. Дабр.). Параўн.: На Пуцявішчы у Панаса, Ён там ля лазні блізка жыў (Тарас на Парнасе, 1953, 67).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Калю́гі ’тапачкі для мерцвяка’ (навагр., Нар. сл.). Статус слова няясны. Знаходзіцца ў бясспрэчнай сувязі з адзначанымі ў розных гаворках рус. шуйск. калиги ’абутак для мерцвяка’, якое са с.-грэч. καλίγι(ον), καλίγα ’чаравік’ (да лац. caliga ’паўботы’), гл. Фасмер, 2, 167. Фанетыка ў бел. мове тлумачыцца, магчыма, народнаэтымалагічным збліжэннем з калюга ’лужына’ (у такім выпадку калюгі ’тапачкі ад гразі’), шлях пранікнення слова з рускіх гаворак няясны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

агляну́цца sich úmsehen*, sich úmschauen; zurückblicken vi (назад); um sich blícken (вакол);

агляну́цца на про́йдзены шлях Rückschau auf den zurückgelegten Weg hálten*;

◊

не паспе́ў агляну́цца як… éhe man sich’s versáh…; im Hándumdrehen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тра́са

(ням. Trasse)

1) напрамак лініі дарогі, канала, трубаправода і інш.;

2) шлях, дарога (напр. аўтамабільная т.);

3) вогненны след, які пакідае за сабой трасіруючая куля або снарад, ракета.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сіндыкалі́зм

(фр. syndicalisme)

кірунак у рабочым руху канца 19 — пач. 20 ст., прыхільнікі якога адмаўлялі неабходнасць класавай барацьбы і разглядалі эканамічную барацьбу як адзіны шлях да сацыялізму, пры якім сіндыкаты (прафсаюзы) павінны кіраваць грамадскай вытворчасцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АКУ́ЛІН Эдуард Аляксандравіч

(н. 7.1.1963, в. Вял. Нямкі Веткаўскага р-на Гомельскай вобл.),

бел. паэт. Скончыў Гомельскі ун-т (1984). Настаўнічаў. З 1990 заг. філіяла Літ. музея М.Багдановіча ў Мінску. Аўтар зб. «Пяшчота ліўня» (1990), «Крыло анёла» (1995). Актуальнасць праблематыкі, лірызм, задушэўнасць — асн. рысы яго паэзіі. Паэма «Шлях да радзімы» прысвечана памяці М.Багдановіча. Аўтар і выканаўца песень на свае вершы і музыку.

т. 1, с. 215

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БУ́ДА

(санскр, літар. прасветлены),

у будыйскай рэлігіі істота, якая дасягнула стану найвышэйшай дасканаласці («прасвятлення») і здольная паказаць шлях рэліг. выратавання. Будыйскі пантэон налічвае сотні будаў. У вузкім значэнні — імя заснавальніка будызму Сідхартхі Гаутамы (623—544 да н.э.), які, паводле легенды, пакінуў сям’ю і пасля 7 гадоў аскетычных вандраванняў і «пазнання ісціны» стаў прапаведаваць новае вучэнне ў Індыі (гл. ў арт. Будызм).

т. 3, с. 306

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

droga

drog|a

ж.

1. дарога; шлях;

~a bita — шаша;

~a polna — прасёлкавая дарога; прасёлак;

~a boczna — бакавая дарога;

~a dojazdowa — пад’язны пуць; пад’язная дарога;

~a główna — галоўная дарога;

~a wodna — водны шлях;

~ą lotniczą (morską) — паветраным (марскім) шляхам;

2. шлях; спосаб; парадак;

~ą służbową (urzędową) — службовым шляхам (службовым парадкам);

na drodze sądowej — у судовым парадку; праз суд;

~ą pokojową — мірным шляхам;

być na dobrej (złej) drodze — быць на слушным (няслушным) шляху;

stanąć komu na drodze — стаць у каго на дарозе; стаць упоперак дарогі;

~a rozwoju — шлях развіцця;

~a żeglowna — фарватэр;

krętymi ~ami — абходнымі (кружнымі) дарогамі;

~i oddechowe — дыхальныя шляхі;

~ą radiową — па радыё;

na drodze do ... — на шляху да ...;

w drodze powrotnej — на зваротным шляху; вяртаючыся назад;

nie znaleźć do kogo ~i — не магчы паразумецца з кім;

~a krzyżowa рэл. крыжовы шлях;

~a mleczna астр. Млечны шлях; Птушыная дарога;

swoją ~ą — аднак; аднак жа; сваім парадкам;

w drodze wyjątku — як выключэнне;

w drodze — у дарозе;

na drodze — на дарозе;

z ~i! — прэч з дарогі!; прэч!;

~a wolna! — шлях вольны!;

szczęśliwej ~i! — шчаслівай дарогі!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Írrweg

m -(e)s, -e няпра́вільны [памылко́вы] шлях =isch суф. прыметнікаў, указвае на паходжанне, прыналежнасць, суадноснасць з чым-н.: polítisch паліты́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спосаб, сродак, прыём, правіла, дарога, шлях, мера, метад, манера, сістэма; ход, ключ, адмычка, стыль, форма, манеўр (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)