Verbum

анлайнавы слоўнік

пране́сціся, ‑нясуся, ‑нясешся, ‑нясецца; ‑нясёмся, ‑несяцеся; пр. пранёсся, ‑неслася і ‑няслася, ‑неслася і ‑няслося; заг. пранясіся; зак.

1. Вельмі хутка праехаць, праляцець; прамчацца. Жнівеньскім вечарам па вёсцы з грукатам, узнімаючы пыл, пранеслася тачанка. П. Ткачоў. Цэлая эскадрылля цяжкіх бамбавозаў нізка пранеслася над хатай. Кулакоўскі. // Пра ўяўны рух прадметаў, міма якіх рухаецца чалавек. // Хутка прайсці, прабегчы. Пранесціся па двары. // перан. Прамільгнуць (пра думкі, успаміны і пад.). Маланкай пранеслася здагадка: яго [Чыжыка] заваліла. Лупсякоў.

2. Хутка прайсці, мінуць (пра час).

3. Разнесціся, раздацца, прагучаць (пра гукі). Ціхі ўздых пранёсся над палянай і знік, праглынуты імхамі. Лынькоў. — Паўстанцы, стройся! — пранеслася баявая каманда па лясах і балотах... Чарот. // перан. Хутка распаўсюдзіцца, разнесціся (пра чуткі, весткі і пад.). Па батарэі пранеслася чутка, што нас [курсантаў] будуць пасылаць малодшымі камандзірамі ў іншыя батарэі, дывізіёны. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wystrzelić

зак.

1. стрэліць;

2. узнесціся; узляцець;

wystrzelić w górę — выцягнуцца; хутка вырасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fleet

[fli:t]

1) флёт -у m.

2) фляты́лія f. (караблёў, самалётаў або́ а́ўтаў)

[fli:t]

adj.

1) ху́ткі, бо́рзды, шпа́ркі (конь)

2) Poet. міну́чы, недаўгаве́чны, хуткаплы́нны (час), мімалётны

v.i.

ху́тка міна́ць, ху́тка ру́хацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

gallop

[ˈgæləp]

галёп -у m.

at a gallop — галёпам

v.i.

1) бе́гчы галёпам (пра каня́)

2) ве́льмі ху́тка гавары́ць або́ чыта́ць

v.t.

гнаць каня́ галёпам

speak at a gallop — гавары́ць ве́льмі ху́тка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

have a chip on the shoulder

а) быць задзі́рам

б) ху́тка кры́ўдзіцца

в) быць ду́мным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

charge off

а) сьпіса́ць як згу́бу

б) сьпіса́ць на не́кага, на не́шта

в) ху́тка паімча́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

volatile

[ˈvɑ:lətəl]

adj.

1) ляту́чы, які́ ху́тка выпара́ецца

2) няста́лы, зьме́нлівы

a volatile disposition — зьме́нлівая нату́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

◎ Пераха́ўкнуць ’перабраць; выпіць, наліць болей, чым патрэбна, перабольшыць’, перахсіўкнута (безасаб.) ’пакладзена болей нормы’ (Шпіл., Нас.: лях., Сл. Брэс.), смал. перахаўкнуць, перахаўкнуць ’выпіць гарэлкі праз меру’. Да пера- (гл.) і хаўкаць ’хутка хапаць ротам’ — ад гукапераймання хаўк! — пра хуткі рух з адпаведным гукам, хаўкнуць ’хутка, прагна праглынуць’, параўн. ахапкам (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Во́бмельгам, вобмільгам — прысл. ’хутка, у імгненне вока’ (КТС). Да мільгаць. Першапачаткова тв. скл. назоўніка *вобмельг.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́паветрыцца ’знікнуць ад пошасці’ (Нас.). Гл. паветрыць(цца). Параўн. рус. поветрие ’эпідэмія, якая хутка распаўсюджваецца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)