бе́гла прысл
1. (хутка, свабодна) flíeßend, geläufig, behände;
бе́гла гавары́ць па-няме́цку flíeßend Deutsch spréchen*;
2. (павярхоўна) flüchtig, óberflächlich;
бе́гла праглядзе́ць flüchtig [óberflächlich] dúrchsehen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сцямне́ць безас dämmern vi, dúnkel wérden, dúnkeln vi;
сцямне́ла es ist dúnkel gewórden;
ху́тка сцямне́е es wird bald dämmern, es wird bald dúnkel
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
buzz2 [bʌz] v.
1. гусці́, гудзе́ць
2. ху́тка і шу́мна ру́хацца, хадзі́ць туды́ і сюды́;
The town was buzzing with tourists. Горад гудзеў ад турыстаў.
buzz about [ˌbʌzəˈbaʊt] phr. v. ху́тка ру́хацца, мітусі́цца, хадзі́ць туды́ і сюды́
buzz around [ˌbʌzəˈraʊnd] phr. v. =
buzz aboutbuzz off [ˌbʌzˈɒf]phr. v. infml адыхо́дзіць;
Buzz off! Ідзі прэч!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Рэпетава́ць ’злавацца, сердаваць’ (Ян.), рыпытова́тэ ’крычаць, лямантаваць’ (драг., Нар. лекс.). Укр. репетова́ть ’крычаць з усяе моцы; плакаць’, репетувати ’лямантаваць; лаяцца’, рус. репетитъ ’хутка гаварыць’, репетиться ’выказваць незадаволенасць’, чэш. repetit ’хутка і невыразна гаварыць’ экспрэсіўнае ад reptati ’рашаць’ < прасл. *rъptati, дзе rъp‑ — гукапераймальная аснова. (Махэк₂, 512–513; Рэйзак, 536–537). Гл. яшчэ рэптаці.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́шмыгнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Разм. Хутка і непрыкметна выйсці адкуль‑н. Вышмыгнуць з пакоя ў сад. // Нечакана вырвацца, выслізнуць. Птушка вышмыгнула з рук.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каварда́к, ‑у, м.
Бязладдзе, сумятня, неразбярыха. І госць зажыў... Ды так, Што хутка ў доме ўтварыўся кавардак, Хоць гаспадар сам з хаты вымятайся... Валасевіч.
[Цюрк.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
многастано́чнік, ‑а, м.
Рабочы, які абслугоўвае адначасова некалькі станкоў. [Семянкоў] хутка стаў многастаночнікам І дакладна авалодаў стаханаўскімі метадамі працы на трох станках рознага тыпу. «Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падымча́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.
Хутка падбегчы або пад’ехаць. Дзяўчынка падымчалася к маці, абняла яе за ногі і зашаптала: — Мама, гэта вайна ўжо? Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прэ́ста,
1. прысл. Вельмі хутка (пра тэмп выканання музычнага твора).
2. нескл., н. Музычны твор або ўрывак музычнага твора, які выконваецца ў такім тэмпе.
[Іт. presto.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узбуджа́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які прыводзіць у стан узбуджэння (у 2 знач.). Узбуджальныя сродкі.
2. Здольны хутка прыходзіць у стан узбуджэння. Лёгка ўзбуджальны чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)