бязве́рхі, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якога няма верху, верхавіны. Бязверхая бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кроватачы́вы, ‑ая, ‑ае.

Такі, з якога выдзяляецца, цячэ кроў. Кроватачывая рана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

негару́чы, ‑ая, ‑ае.

Такі, які не можа загарэцца, згарэць. Негаручыя тканіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

негаспада́рлівы, ‑ая, ‑ае.

Такі, што не турбуецца пра гаспадарку. Негаспадарлівы работнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непалахлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога цяжка напалохаць; даволі смелы. Непалахлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няма́заны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які не мазалі, не змазвалі. Нямазаныя колы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паа́ркушны, ‑ая, ‑ае.

Такі, колькасць якога вылічваецца па аркушах. Пааркушны ганарар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падыхо́дны, ‑ая, ‑ае.

Такі, па якому падыходзяць куды‑н. Падыходная траншэя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пінгвінападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны да пінгвіна, такі, як пінгвін. Пінгвінападобная качка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбіўны́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Такі, які прыбіваюць. Прыбіўная паліца. Прыбіўная падкоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)