заляжа́цца, -ляжу́ся, -ле́жышся, -ле́жыцца; -ляжы́ся; зак.
1. Праляжаць надта доўга.
З. ў пасцелі.
Такі тавар доўга не залежыцца.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сапсавацца ад доўгага ляжання.
Каўбаса заляжалася.
|| незак. зале́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
улюбёны, -ая, -ае.
1. Зачараваны, захоплены кім-, чым-н.
Улюбёныя ў зямлю людзі.
2. Такі, якому аддаецца перавага ў параўнанні з чым-н. іншым; аблюбаваны.
Улюбёная страва.
Улюбёнае месца адпачынку.
Улюбёная справа.
|| наз. улюбёнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
як-нія́к, прысл.
1. У нейкай меры, пэўным чынам.
Я ж яшчэ магу як-ніяк стаяць на нагах.
2. у знач. пабочн. сл. Усё ж такі.
Чаго нам быць у злосці, мы ж, як-ніяк, — радня.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
unlike1 [ˌʌnˈlaɪk] adj. непадо́бны, не такі́ як; неадно́лькавы;
as unlike as day and night розныя, як дзень і ноч;
They are so unlike. Яны такія непадобныя.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пага́нскі, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Тое, што і паганы (у 1 знач.). — А паганскі гэты Бераг хлопец; такі хуліган, такі абармот. Гартны.
2. Уст. Нехрысціянскі, якой‑н. іншай веры. Паганскія багі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фарто́вы, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Такі, калі бывае ўдача; такі, якому бывае ўдача; удачлівы. Фартовы дзень. Фартовы паляўнічы.
2. Прыгожы. Марыся сапраўды фартовая дзяўчына. Бажко.
3. Спрытны, хвацкі, маладзецкі. Фартовы хлопец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лі́тара
(польск. litera, ад лац. littera)
1) графічны знак, які абазначае гук ці спалучэнне гукаў;
2) такі знак, выразаны на металічным брусочку для друкарскага набору.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фарма́льны
(лац. formalis)
1) звязаны з формай, уласцівы форме;
2) афіцыйны, законны, зроблены па форме;
3) зроблены для прыліку, такі, дзе захавана толькі знешняя форма.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Разка́ч ’зношаны венік’ (Янк. 1). Ад розга, роска ’дубец’ па мадэлі дзярка́ч, паколькі такі венік мае вострыя тоўстыя галінкі, параўн. разгачы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ту́тухны ‘тут’, ‘прынамсі тут’, ‘тут-такі’ (Нас.). Да ту́т 1 (гл.). Утворана пры дапамозе суф. ‑ухн‑ з ласкальным значэннем (параўн. бо́жухна, ма́тухна).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)