шпо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Выраст каля асновы кветкі некаторых раслін, у якім знаходзіцца нектар. Шпорка кветкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдзі́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. гл. абадраць.

2. мн. Ільняное ці канаплянае валакно з-пад грэбеня, кудзеля з такога валакна; зрэб’е.

|| прым. абдзі́рачны, -ая, -ае (спец.).

А. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

самаду́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які дзейнічае па асабістым капрызе, не лічачыся з іншымі людзьмі.

|| ж. самаду́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. самаду́рскі, -ая, -ае.

Самадурскія звычкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

bowels [ˈbaʊəlz] n. pl.

1. кі́шкі, кішэ́чнік;

bowel cancer рак кішэ́чніка;

empty/move one’s bowels med. мець стул, апаражня́цца

2. the bowels lit. не́тры;

the bowels of the earth не́тры зямлі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кватэ́рка ​1, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Памянш.-ласк. да кватэра; невялікая кватэра.

кватэ́рка ​2, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Даўнейшая мера вадкіх або сыпкіх рэчываў, роўная чацвёртай частцы кварты (у 1 знач.). [Піліп] пры кожным зручным выпадку зводзіў гутарку на «кватэрку» гарэлкі. Колас. // Бутэлька або кубак гэтага аб’ёму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

башкі́ры, ‑раў; адз. башкір, ‑а, м.; башкірка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. башкіркі, ‑рак; ж.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Башкірскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акушэ́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жанчына з сярэдняй медыцынскай адукацыяй, якая мае права самастойна аказваць дапамогу пры родах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ава́рцы, ‑аў; адз. аварац, ‑рца, м.; аварка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. аваркі, ‑рак; ж.

Народ, які складае частку насельніцтва Дагестанскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аджа́рцы, ‑аў; адз. аджарац, ‑рца, м.; аджарка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. аджаркі, ‑рак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Аджарскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Памянш.-ласк. да курыца; невялікая курыца. Дзетак узгадаваць — не курак пасклікаць. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)