strain3 [streɪn] n.
1. спа́дчынная ры́са, схі́льнасць (характару);
There is a strain of weakness in him. Ён слабы чалавек па прыродзе.
2. паро́да, род, від;
a new strain of virus но́вы від ві́руса;
in the same strain у тым жа ду́ху, гумо́ры;
of noble strain высакаро́днага пахо́джання
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Сіва́к 1 ‘неўрадлівая глеба сівога колеру’ (шчуч., дзятл., лід., Сл. ПЗБ), тое ж сіве́ц (віл., ганц., докш., Сл. ПЗБ; ст.-дар., Яшк.), сіву́ха (воран., Сл. ПЗБ). Апошняе абазначае яшчэ і ‘глей’ (там жа). Да сівы, паводле колеру.
Сіва́к 2 ‘птушка чырвонагаловы нырэц, Aythya ferina L.’ (гарад., Касп.; пін., Федз.–Доўб.), параўн. рус. ярасл. сиво́к, сиву́ч ‘тс’, укр. сива́к ‘парода галубоў’, чаш. sivák ‘шызы голуб’. Да сівы (гл.); найменне па пераважаючым колеры апярэння, параўн. сіўка, сявак (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
баксёр
(англ. boxer)
1) спартсмен, які займаецца боксам;
2) парода службовых сабак, у якіх круглая галава, кароткая морда, жоўтая поўсць.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дыяба́з
(фр. diabase, ад гр. diabasis = пераход, пераправа)
горная парода даўняга вулканічнага паходжання, падобная на базальт; выкарыстоўваецца як будаўнічы матэрыял.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
інтрузі́ў
(ад лац. intrusus = увапхнуты)
горная парода, якая ўтварылася пры застыванні магмы ў тоўшчы зямной кары ва ўмовах высокага ціску.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кізельгу́р
(ням. Kieselgur)
інфузорная зямля, рыхлая, лёгкая і порыстая горная парода, якая выкарыстоўваецца ў шкляной, керамічнай і іншых галінах прамысловасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
манцані́т
(ад іт. Monzoni = назва гары ў Альпах)
магматычная горная парода, якая складаецца пераважна з каліевага палявога шпату і плагіяклазу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
мігматы́т
(гр. migma, -atos = сумесь, мешаніна)
горная парода, якая ўтварылася ў выніку пранікнення магмы ў тыя пароды, якія існавалі раней.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
нары́т
(нарв. norit, ад Norge = Нарвегія)
магматычная горная парода групы габра, адметнай асаблівасцю якой з’яўляецца прысутнасць рамбічнага піраксену замест манакліннага.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
плагіягне́йс
(ад гр. plagios = косы + гнейс)
метамарфічная горная парода, сланцаватая разнавіднасць гнейсаў, якая складаецца з плагіяклазу, кварцу і цемнаколерных мінералаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)