АКАРЫ́НА

(італьян. ocarina літар. гусяня),

музычны інструмент класа аэрафонаў віду глабулярных флейтаў. Мае гліняны корпус авальнай формы, свістковае прыстасаванне, 8—10 ігравых адтулін. Створана ў 1860 італьян. майстрам Дж.Данацы, хутка пашырылася ў краінах Еўропы, у т. л. на Беларусі (нар. назвы «карына», «конік»). У адпаведнасці з бел. традыцыяй набыла цыліндрычную форму. Вырабляецца найчасцей уручную, пакрываецца палівай. Выкарыстоўваецца пастухамі для ігры сола, музыкантамі-аматарамі для суправаджэння спеваў.

І.Дз.Назіна.

Акарыны.

т. 1, с. 186

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

базу́на

(польск. bazuna, ад ням. Pasaune)

кашубскі народны музычны інструмент у выглядзе доўгай трубы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гумарэ́ска

(ням. Humoreske, ад лац. humor = вільгаць)

невялікі літаратурны або музычны твор жартоўнага характару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кантраба́с

(іт. contrabbasso)

самы вялікі па памеры і нізкі па гучанні смычковы музычны інструмент.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

карне́т​2

(фр. cornet, ад іт. cometto)

духавы медны музычны інструмент у выглядзе ражка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ко́бза

(укр. кобза, ад тур. kopuz = аднаструнная гітара)

старадаўні ўкраінскі струнна-шчыпковы музычны інструмент.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мандалі́на

(іт. mandolina)

музычны шчыпковы інструмент з чатырма парамі струн, на якім іграюць медыятарам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

о́жрагіс

(літ. óžragis = казіны рог)

старадаўні літоўскі духавы музычны інструмент, зроблены з казінага рога.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тубафо́н

(ад туба + -фон)

ударны музычны інструмент эстрадных аркестраў, які складаецца з самагучальных званочкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фаго́т

(іт. fagotto)

драўляны духавы язычковы музычны інструмент з канічным каналам і двайной трысцінкай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)