эле́ктрык, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне электратэхнікі, электрапрамысловасці. Мантажнікі, электрыкі і машыніст устанаўлівалі турбіны, генератары. «Беларусь». // Электратэхнік, электраманцёр. Электрык рамантаваў праводку і пробкі.

электры́к, нескл. прым.

Блакітны ці сіні колер з шэрым адценнем. Сукенка колеру электрык.

[Фр. électrique.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wiße

I

f -

1) бялізна́

2) бе́лы ко́лер

II

sub n -n бяло́к (вока)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lemon [ˈlemən] n.

1. лімо́н (дрэва і плод)

2. лімо́нны ко́лер

3. infml дрэнь, барахло́

4. infml права́л, няўда́ча

5. BrE ду́рань

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sable2 [ˈseɪbl]n. poet.

1. чо́рны ко́лер

2. pl. sables жало́ба, жало́бнае адзе́нне;

clad in rueful sables адзе́тыя ў глыбо́кую жало́бу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

salmon [ˈsæmən] (pl. salmon) n.

1. zool. ласо́сь;

pink salmon сёмга;

humpback salmon гарбу́ша;

calico/chun salmon ке́та

2. жаўтава́та-ружо́вы ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

палаве́ць, ‑ее; незак.

Набываць палавы колер. Ячмень, следам за жытам, пачынае палавець, і палетак у жаўтлявых плямах выглядае стракатым. Хадкевіч. Бралася на дзень, неба палавела. Чорны. // Вызначацца сваім бледна-жоўтым колерам. На паліраваных багетах палавеў пыл. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папялі́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае колер попелу. Сонца пякло без жалю, бясхмарнае неба было папялістым. Хомчанка. Усе з пашанаю глянулі на гэтыя сціплыя, невысокія кусты, якія папялістым колерам сваіх лісточкаў крыху нагадвалі адзін з нашых вербалозаў. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насы́чаны

1. хім gesättigt;

2. перан (змястоўны) nhaltsvoll, gehltvoll; reich (an D);

3. (колер) satt;

насы́чаныя фа́рбы stte Frben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

защи́тный

1. абаро́нны;

2. (предохранительный) засцерага́льны; ахо́ўны;

защи́тная окра́ска ахо́ўная афарбо́ўка;

защи́тный цвет воен. ахо́ўны ко́лер;

защи́тные лесонасажде́ния ахо́ўныя лесанасаджэ́нні;

защи́тные сре́дства техн. ахо́ўныя сро́дкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блакі́т

(польск. blękit, ад с.-в.-ням. blanc-heit)

1) светла-сіні колер;

2) перан. чыстае яснае неба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)