радані́т

(ад гр. rhodon = ружа)

мінерал класа сілікатаў ружовага, часам ружова-шэрага колеру; выкарыстоўваецца як вырабны камень.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рызакто́нія

(н.-лац. rhisoctonia)

недасканалы грыб класа дэйтэраміцэтаў, які развіваецца на бульбе, бураках, моркве, памідорах, бабовых раслінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сердалі́к

(ад гр. sardion)

мінерал класа сілікатаў, разнавіднасць халцэдону, каштоўны камень бледна-ружовага, чырвонага ці аранжавага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сіндэсмі́я

(ад гр. syndesmos = звязка)

марскі малюск класа двухстворкавых, пашыраны ў Атлантычным акіяне, Чорным і Азоўскім морах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

скапалі́т

(ад гр. skapos = слуп + -літ)

група мінералаў класа сілікатаў, ізаморфная сумесь магматычных і асадачных горных парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спарацы́ста

(ад спора + цыста)

1) стадыя развіцця некаторых аднаклетачных жывёл класа спаравікоў;

2) паразітычнае лічынкавае пакаленне трэматодаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стані́н

(ад лац. stannum = волава)

мінерал класа сульфідаў сталёва-шэрага колеру з аліўкава-зялёным адценнем; руда волава.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

субгіга́нт

(ад суб- + гігант)

астр. абазначэнне класа зорак з меншай свяцімасцю, чым у зорак-гігантаў (параўн. субкарлік).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сфалеры́т

(ад гр. sphaleros = зманлівы)

мінерал класа сульфідаў карычневага або чорнага колеру з алмазным бляскам; руда цынку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фарамініфе́ры

(н.-лац. foraminifera)

падклас прасцейшых класа саркодавых; уключае каля 20 тысяч марскіх сучасных і выкапнёвых відаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)