дыкранаве́йсія

(н.-лац. dicranoweisia)

лістасцябловы мох сям. дыкранавых, які расце каля асновы ствалоў дрэў, на камянях, дранкавых стрэхах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

маго́т

(фр. magot)

бясхвостая малпа роду макак, якая сустракаецца ў Паўн.-Зах. Афрыцы і ў Еўропе (каля Гібралтара).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пантапо́н

(ад гр. pan, -ntos = усё + opion = опій)

сумесь салянакіслых солей алкалоідаў опію, якая змяшчае каля 50 % марфіну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

параданто́з

(н.-лац. paradentosis, ад гр. para = пры, каля + лац. dens, -ntis = зуб)

запаленчы працэс у калязубной тканцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стратапа́ўза

(ад лац. stratum = слой + паўза)

пераходны слой атмасферы паміж стратасферай і мезасферай на вышыні каля 55 км.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэрыко́нік

(фр. terriconique, ад terri = пародны адвал + conique = канічны)

конусападобны адвал пустой пароды на паверхні зямлі каля шахты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фумаро́лы

(іт. fumarole, ад лац. fumus = дым)

газападобныя гарачыя выдзяленні з трэшчын на схілах або каля падножжа вулканаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эпібранхія́льны

(ад эпі- + гр. branchia = жабры);

э-ыя бугаркі — размешчаныя каля жабраў органы хімічнага адчування ў боканервовых малюскаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

vorbei=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух міма чаго-н.: vorbéifahren* е́хаць мі́ма, праязджа́ць каля́ (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

séiten

von ~ — з бо́ку (каго-н.)

auf ~ — на баку́ (каго-н.)

zu j-s ~ — каля́ каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)