vest2 [vest] v.

1. fml (in, with) усклада́ць (абавязкі), дава́ць (права);

vest smb. with authority надзяля́ць каго́-н. ула́даю

2. eccl. адзява́ць (рызу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

assign [əˈsaɪn] v.

1. дава́ць, задава́ць; даруча́ць;

assign homework (за)дава́ць дама́шняе зада́нне;

The teacher assigned each of the pupils a different task. Настаўнік даў кожнаму вучню розныя заданні.

2. назнача́ць, прызнача́ць, вызнача́ць (дзень, тэрмін)

3. перадава́ць правы́/маёмасць;

The agreement assigns copyright to the publisher. Згодна з пагадненнем аўтарскае права перадаецца выдаўцу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

grant2 [grɑ:nt] v.

1. задавальня́ць (просьбу)

2. дава́ць, дары́ць;

grant rights дава́ць правы́

3. прызнава́ць, дапуска́ць;

Granted, he has done all he could. Згодзен, ён зрабіў усё, што мог.

take smth. for granted прыма́ць што-н. як нале́жнае; лічы́ць само́ сабо́й зразуме́лым;

take nothing for granted нічо́га не прыма́ць на ве́ру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арыентава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е, -ту́й; -тава́ны; незак.

1. каго-што. Даваць магчымасць каму-, чаму-н. вызначыць сваё месцазнаходжанне на мясцовасці або кірунак руху.

А. касмічны апарат у палёце.

2. каго-што, на што і ў чым. Накіроўваць на дасягненне якой-н. мэты, дапамагаць каму-н. разабрацца ў чым-н. (кніжн.).

А. даследчыкаў на выкарыстанне новых дакументаў.

|| зак. зарыентава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. арыенціро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і арыентава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

come across

а) напатка́ць, сустрэ́цца; спатыка́цца

б) Sl. дава́ць, плаці́ць

гл. run across

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inspire

[ɪnˈspaɪr]

v.t.

1) дава́ць натхне́ньне, натхня́ць

2) выкліка́ць, абуджа́ць, наганя́ць (страх)

3) удыха́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nationalize

[,næʃənəˈlaɪz]

v.t.

1) дава́ць грамадзя́нства, натуралізава́ць

2) нацыяналізава́ць (банк)

3) ператвара́ць у на́цыю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

outbid

[,aʊtˈbɪd]

v., -bid, -bid or -bidden

перабіва́ць цану́, дава́ць бо́лей, як хто і́ншы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

каменці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

1. Даць (даваць) каментарый, каментарыі да якога‑н. тэксту. Каменціраваць помнік старажытнай пісьменнасці.

2. Абмяркоўваць, тлумачыць што‑н., рабіць свае заўвагі аб чым‑н. Каменціраваць спектакль. □ — Вярнуўся ўчора, — скорагаворкай паведамляла Таццяна Цімафееўна пра дырэктара завода, не адважваючыся, аднак, адкрыта каменціраваць гэтыя падзеі. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

настаўля́ць 1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да наставіць.

настаўля́ць 2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., каго.

Навучаць, наказваць, як трэба рабіць што‑н.; даваць настаўленні (у 1 знач.). Праз цкую гадзіну.. [Алесь] пачуў у калідоры голас дзеда, які канчаў настаўляць кухара. Караткевіч. — Усё трэба [рабіць] ўмеючы, — быццам настаўляў дзед хлапца, быццам проста раіў. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)