Verbum

спалуча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які дазваляе спалучаць што‑н., з’яўляецца вынікам спалучэння чаго‑н. Спалучальны закон. Спалучальны рэфлекс.

стогра́дусны, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае сто градусаў чаго‑н. або паказвае сто градусаў. Стоградусная тэмпература. Стоградусны тэрмометр.

счы́сціцца, ‑ціцца; зак.

Сысці пры чыстцы (пра тое, што пакрывае ці забруджвае паверхню чаго‑н.). Фарба счысцілася.

угне́ванасць, ‑і, ж.

Уласцівасць угневанага. — Дык чаго гэта мне выйсці? — ужо з адценнем угневанасці перапытала Альбіна. Сабаленка.

узмацня́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаны для ўзмацнення, павелічэння чаго‑н. Узмацняльная электронная лямпа. Узмацняльнае адценне суфікса.

фа́лінь, ‑я, м.

Спец. Трос на носе або на карме шлюпкі, якім яна прывязваецца да чаго‑н.

...фікацыя, ‑і, ж.

Другая састаўная частка складаных слоў са значэннем: укараненне, распаўсюджанне чаго‑н., напрыклад: радыёфікацыя, электрыфікацыя.

[Ад лац. facere — рабіць.]

...фоб, ‑а, м.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: «ненавіснік», «праціўнік» чаго‑н., напрыклад: англафоб, славянафоб.

[Ад грэч. phobos — страх.]

...фобія, ‑і, ж.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: боязь чаго‑н., напрыклад: гідрафобія, бактэрыяфобія, фотафобія.

цёрачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да цёркі; прызначаны для расцірання, драбнення чаго‑н. Цёрачны барабан.