Verbum

падмянці́ць, -мянчу́, -ме́нціш, -ме́нціць; -ме́нчаны; зак., што.

Падвастрыць мянташкай.

П. касу.

падмярза́ць гл. падмерзнуць.

падмясі́ць, -мяшу́, -ме́сіш, -ме́сіць; -ме́шаны; зак., што і чаго.

Месячы, дабавіць.

П. мукі ў цеста.

|| незак. падме́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падме́шванне, -я, н. і падме́ска, -і, ДМ падме́сцы, ж.

падмята́нне гл. падмесці.

падмята́ць гл. падмесці.

падмя́ць, -дамну́, -дамне́ш, -дамне́; -дамнём, -дамняце́, -дамну́ць; -дамні́; -мя́ты; зак., каго-што.

Наваліўшыся, прыдушыць.

П. пад сябе праціўніка (у барацьбе).

|| незак. падміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

падмяча́ць гл. падмеціць.

падмяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -мяша́ны і -ме́шаны; зак., што і чаго.

Мяшаючы, падбавіць.

П. пяску ў цэмент.

|| незак. падме́шваць, -аю, -аеш, -ае; наз. падме́шванне, -я, н.

паднаві́ць, -наўлю́, -но́віш, -но́віць; -но́ўлены; зак., што.

Крыху абнавіць, паправіць так, каб здавалася навейшым, свяжэйшым.

П. партрэт.

|| незак. паднаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. паднаўле́нне, -я, н.

паднагля́дны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца пад наглядам улады.

|| наз. паднагля́днасць, -і, ж.