Verbum

распу́сны, -ая, -ае.

1. Які вызначаецца маральнай разбэшчанасцю.

Распусная жанчына.

2. Свавольны (разм.).

Распуснае дзіця.

|| наз. распу́снасць, -і, ж.

растра́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які зрабіў растрату (у 2 знач.).

|| ж. растра́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

раўнадзе́нства, -а, н.

Час, які бывае двойчы ў год, калі працягласць дня і ночы аднолькавыя.

Вясенняе і асенняе р.

рацыяналіза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Работнік, які займаецца рацыяналізацыяй вытворчасці, вытворчых працэсаў.

|| прым. рацыяналіза́тарскі, -ая, -ае.

Рацыяналізатарская прапанова.

рацыяналісты́чны, -ая, -ае.

1. гл. рацыяналізм.

2. Які абапіраецца толькі на патрабаванні логікі, розуму, развагі.

|| наз. рацыяналісты́чнасць, -і, ж.

рознаспрага́льны, -ая, -ае.

У граматыцы: такі, які ўтварае адны формы па першым спражэнні, а другія — па другім (пра дзеясловы).

ро́зніца², -ы, ж. (спец.).

Тавар, які прадаецца паштучна або невялікімі партыямі.

◊

У розніцу — невялікімі колькасцямі, паштучна.

Прадаваць у розніцу.

руса́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Шэры заяц, які захоўвае аднолькавую афарбоўку зімой і летам.

|| прым. русако́вы, -ая, -ае.

рэспірато́рны, -ая, -ае (спец.).

Які мае адносіны да дыхальных шляхоў да дыхання.

Вострае рэспіраторнае захворванне (інфекцыйнае захворванне дыхальных шляхоў).

самаадво́льны, -ая, -ае.

Які ўзнікае адвольна, сам па сабе, без уздзеяння звонку.

С. рух малекул.

|| наз. самаадво́льнасць, -і, ж.