адапхну́цца, ‑нецца; зак.

Адштурхнуўшыся ад чаго‑н., адсунуцца, аддаліцца. [Толя] сеў на лавачку кармы, адапхнуўся ад берага. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адма́хвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да адмахнуцца.

•••

Адмахвацца рукамі і нагамі — наадрэз адмаўляцца ад каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгрунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Пацвердзіць фактамі, прывесці пераканаўчыя доказы ў карысць чаго‑н. Абгрунтаваць вывады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абматыкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Ускапаць матыкаю зямлю вакол чаго‑н.; акучыць, абгарнуць. Абматыкаваць ягадныя кусты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абве́шацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Увешаць сябе чым‑н.; навешаць на сябе многа чаго‑н. Абвешацца гранатамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дальнаме́р, ‑а, м.

Прыбор для вызначэння адлегласці да чаго‑н. без непасрэднага вымярэння. Аптычны дальнамер. Акустычны дальнамер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даніза́ць, ‑ніжу, ‑ніжаш, ‑ніжа; зак., што.

Скончыць нанізванне чаго‑н. на што‑н. Данізаць каралі на нітку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., што.

Разм. Скончыць распорванне чаго‑н.; распароць да пэўнага месца. Дапароць плацце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэзінфіцы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) дэзінфекцыю чаго‑н. Дэзінфіцыраваць памяшканне. Дэзінфіцыраваць адзенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфарма́цыя, ‑і, ж.

Змяненне формы, аб’ёму, памеру чаго‑н. пад уздзеяннем знешняй сілы. Дэфармацыя металаў. Дэфармацыя цела.

[Ад лац. deformatio — скажэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)