Verbum

жыццядзе́йнасць, ‑і, ж.

1. Сукупнасць жыццёвых функцый арганізма.

2. перан. Дзейнасць, функцыяніраванне чаго‑н. Жыццядзейнасць чалавечага грамадства.

заме́ст, прыназ. з Р.

Узамен каго‑, чаго‑н. На голых дрэвах, замест лісця, Паклалі шэрань маразы. Колас.

запраектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Скласці праект чаго‑н. Запраектаваць завод. // Намеціць, запланаваць. Запраектаваць будаўніцтва школы.

гегемо́н, ‑а, м.

Высок. Той, хто з’яўляецца галоўнай рухаючай і кіруючай сілай чаго‑н. Пралетарыят — гегемон рэвалюцыі.

гіпа...

Прыстаўка, якая паказвае на змяншэнне чаго‑н. у параўнанні з нормай, напрыклад: гіпавітаміноз, гіпатэрмія; проціл. гіпер...

[Грэч. hypó — пад, знізу.]

апрыёры, прысл.

1. Незалежна ад вопыту, да вопыту; проціл. апастэрыёры.

2. перан. Не правяраючы чаго‑н. загадзя.

[Лац. a — ад і priori — які папярэднічае.]

асна́шчанасць, ‑і, ж.

1. Забяспечанасць чаго‑н. снасцямі.

2. Забяспечанасць тэхнічнымі сродкамі, абсталяваннем. Тэхнічная аснашчанасць сельскай гаспадаркі.

асу́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Ссунуць з чаго‑н. уніз, заваліць што‑н. Асунуць край ямы.

выключа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

1. Незак. да выключыць.

2. Не дапускаць магчымасці чаго‑н.

вы́стачыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што, чаго і без дап.

Тое, што і выстарчыць (у 1 знач.).