душы́цель, ‑я, м.

Той, хто душыць, прыгнятае каго‑н. Душыцель свабоды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Вярнуць чалавеку прытомнасць. Адкачаць тапельца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсялі́ць, ‑сялю, ‑селіш, ‑селіць; зак., каго.

Аддзяліць, пасяліўшы на новае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запу́дрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Пакрыць пудрай. Запудрыць твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зафаршырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Начыніць фаршам. Зафаршыраваць рыбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збаёдаваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго-што.

Тое, што і збаёдаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здаро́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

Стаміць, змучыць (у дарозе).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́зваць, ‑заву, ‑завеш, ‑заве; зак., каго-што.

Тое, што і выклікаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́клеймаваць, ‑клеймую, ‑клеймуеш, ‑клеймуе; зак., каго-што.

Паставіць кляймо, перамеціць клеймамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкрыва́льнік, ‑а, м.

Той, хто выкрывае каго‑, што‑н. Выкрывальнік недахопаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)