Verbum

жа́ласнік, ‑а, м.

Той, хто праяўляе жаласць да каго‑, чаго‑н.

забаламу́ціць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць; зак., каго-што.

Задурманіць, затлуміць. Забаламуціць галаву.

забеспячэ́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які займаецца забеспячэннем каго‑, чаго‑н. Забеспячэнскія арганізацыі.

загіпнатызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., каго-што.

Прывесці ў стан гіпнозу.

закудла́ціць, ‑лачу, ‑лаціш, ‑лаціць; каго-што.

Зрабіць кудлатым; скудлаціць. Закудлаціць валасы.

вы́трыбушыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго-што.

Разм. Выняць вантробы; выпатрашыць.

вы́цікаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.

Разм. Высачыць, скрытна назіраючы.

грэ́баванне, ‑я, н.

Адсутнасць павагі, пагардлівыя адносіны да каго‑, чаго‑н.

дадзяўба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і дадзяўбці.

духо́ўнік, ‑а, м.

Свяшчэннік, які пастаянна прымае ў каго‑н. споведзь.