абяспло́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Зрабіць бясплодным. Абясплодзіць глебу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абяссі́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Тое, што і знясіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абяссла́віць, ‑слаўлю, ‑славіш, ‑славіць; зак., каго-што.

Тое, што і зняславіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караву́льшчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто каравуліць, вартуе каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Тое, што і мазнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрысава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго-што.

Тое, што і змаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інвекты́ва, ‑ы, ж.

Кніжн. Рэзкае выступленне, выпад супраць каго‑, чаго‑н.

[Ад лац. invectiva oratio — лаянкавая прамова.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кааптава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго.

Правесці (праводзіць) кааптацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмараліза́тар, ‑а, м.

Разм. Той (тое), што дэмаралізуе каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэнатуралізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго.

Правесці (праводзіць) дэнатуралізацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)