ГАЛАДО́ЎКА,
адмова ад ежы ў знак пратэсту супраць дзеянняў улад або ў падмацаванне патрабаванняў да іх; адна з формаў барацьбы зняволеных і тых, хто вычарпаў
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГАЛАДО́ЎКА,
адмова ад ежы ў знак пратэсту супраць дзеянняў улад або ў падмацаванне патрабаванняў да іх; адна з формаў барацьбы зняволеных і тых, хто вычарпаў
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
пентаго́н
(
1)
2) міністэрства абароны ЗША (размешчана ў будынку пяцівугольнай
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
БАРАНЕ́Ц,
украінскі ганчарны посуд. У аснове
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
перакла́д, ‑у,
Тэкст або вусная мова, перакладзеныя з аднае мовы на другую.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
банке́тка, ‑і,
Тып нізкай табурэткі з мяккім сядзеннем прамавугольнай або круглай
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ва́лік, ‑а,
1.
2. Прадаўгаватая цыліндрычнай
3. Адна з частак жаночай прычоскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ва́нна, ‑ы,
1. Вялікая прадаўгаватая пасудзіна для мыцця, купання.
2. Працэс мыцця, купання ў такой пасудзіне.
3. Лячэбна-прафілактычны сродак.
[Ням. Wanne.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гармо́нія, ‑і,
1. Мілагучнасць, складнасць, прыемнасць гучання.
2. Зладжанасць, узаемная адпаведнасць асобных якасцей, прадметаў, з’яў, частак цэлага.
3. Аддзел тэорыі музыкі, вучэнне аб правільнай пабудове сугучнасцей у кампазіцыі.
[Ад грэч. harmonía — сувязь, сугучнасць, зладжанасць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
руле́т, ‑а,
1. Кумпяк, з якога вынята костка і якому нададзена форма каўбасы.
2. Ежа з сечанага мяса ці бульбы з якой‑н. начынкай, запечаная ў выглядзе прадаўгаватага кавалка, звычайна акруглай
3. Пірог з цеста, згорнутага ў некалькі слаёў з салодкай начынкай.
[Фр. roulette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
францу́зскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Францыі, французаў, які належыць, уласцівы ім.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)