ненумарава́ны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім адсутнічае нумарацыя. Ненумараваныя старонкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’язны́, ‑ая, ‑ое.

Такі, па якім аб’язджаюць; кружны. Аб’язная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безыдэ́йны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім адсутнічае ідэйнасць. Безыдэйны твор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адды́мны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можна зняць, аддзяліць. Аддымныя дзверцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адо́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога можна адолець, перамагчы ў барацьбе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разнаво́кі, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якога вочы неаднолькавыя па колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скідны́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Такі, што знімаецца, скідаецца. Скідная накрыўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сумяшча́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, што можна сумясціць з чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няёмкі, -ая, -ае.

1. Такі, у якім нязручна быць, знаходзіцца.

Няёмкая поза.

2. Непрыемны, цяжкі.

Трапіць у няёмкае становішча.

3. Не зусім прыстойны, недазволены этыкай; недарэчны.

Няёмка (прысл.) умешвацца ў размову бацькоў.

|| наз. няёмкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няўце́шны, -ая, -ае.

1. Такі, што немагчыма суцешыць, супакоіць.

Няўцешная маці.

2. Вельмі моцны па сіле праяўлення (пра гора, слёзы і пад.).

Няўцешнае гора.

3. Які не прыносіць суцяшэння, несуцяшальны.

Няўцешныя весткі.

|| наз. няўце́шнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)