depressant

[dɪˈpresənt]

1.

n.

1) супакая́льнае n. (лек)

2) стры́мваньне n.

appetite depressant — сро́дак для стры́мваньня апэты́ту

2.

adj.

супакая́льны, стры́мвальны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

обще́ние ср. (сношения) зно́сіны, -сін ед. нет; (связь) су́вязь, -зі ж.; (отношения) адно́сіны, -сін ед. нет;

в те́сном обще́нии у це́снай су́вязі;

язы́к — ору́дие обще́ния люде́й мо́ва — сро́дак зно́сін людзе́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаі́ць, гаю, гоіш, гоіць; незак., што.

Залечваць якое‑н. пашкоджанне на целе. Гаіць рану. // Быць сродкам лячэння, мець лекавыя якасці. Многія травы гояць раны. // перан. Супакойваць, сцішаць душэўны боль, пачуццё крыўды і пад. Пацалункі твае Ап’янялі мяне І гаілі душэўныя раны. Журба. Час — надзейны сродак ад усялякага гора. Ён і слёзы высушвае і раны гоіць. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Zúbringer

m -s, -

1) сро́дак тра́нспарту для падво́зкі пасажы́раў (да вакзала, аэрапорта, санаторыя і г.д.)

2) канве́ер

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

амуле́т

(лац. amuletum)

невялікі прадмет, што носяць на целе як магічны сродак, нібыта здольны засцерагчы ад няшчасця (параўн. талісман).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ападэльдо́к

(н.-лац. oppodeltoch)

мыльна-камфорная мазь з аманіякам, спіртам і эфірным алеем, якая даўней выкарыстоўвалася як процірэўматычны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гідраманіто́р

(ад гідра- + манітор)

апарат, які прымяняецца для размывання горных парод і грунту магутным струменем вады; асноўны сродак гідрамеханізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гіро́бус

[ад гіра- + (омні)бус]

транспартны сродак для перавозкі пасажыраў на кароткія адлегласці, які рухаецца за кошт кінетычнай энергіі, што накапляецца ў махавіку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нітрафунгі́н

(ад нітра- + лац. fungus = грыб)

лекавы прэпарат, процігрыбковы сродак, які выкарыстоўваецца для лячэння эпідэрмафіціі, кандыдамікозу скуры і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

specific

[spəˈsɪfɪk]

1.

adj.

1) канкрэ́тны

There was no specific reason for the quarrel — Не было́ канкрэ́тнае прычы́ны для сва́ркі

2) характэ́рны, уласьці́вы

3) спэцыфі́чны

4) Biol. ві́давы

specific difference — ві́давая ро́зьніца

2.

n.

спэцыфі́чны сро́дак (лек)

Quinine is a specific for malaria — Хіні́н — спэцыфічны сро́дак ад маля́рыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)