надзіма́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для надзімання чаго‑н. паветрам. Надзімальны кампрэсар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсяўны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да падсеву; які служыць для падсеву. Падсяўны лубін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паніжа́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць, прызначаны для паніжэння напружання электрычнага току. Паніжальная падстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пладаго́нны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для выгнання, вытручвання плода (у 2 знач.). Пладагонныя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамыва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаецца, служыць для прамывання. Прамывальны зонд. Прамывальная машына. Прамывальны прыбор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проціўда́рны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для засцярогі ад удараў; супрацьударны. Гадзіннік з проціўдарным устройствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыціскны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які служыць для прыціскання, з’яўляецца прыціскачом. Прыціскная лапка. Прыціскная гайка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скака́льны, ‑ая, ‑ае.

У анатоміі — які дзейнічае пры скаканні, служыць для скакання. Скакальны сустаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрапля́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для скраплення жывата; проціл. слабіцельны. Скрапляльны сродак. Скрапляльнае лякарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для снавання, прызначаны для снавання. Снавальная машына. Снавальны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)