вы́весціся¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ведзецца; вы́веўся, -велася; зак.
1. Перастаць існаваць; выйсці з ужытку.
Вывелася рыба ў сажалцы.
Такія звычаі ўжо даўно вывеліся.
2. Знікнуць, знішчыцца, аказацца выведзеным (гл. вывесці¹ ў 4 знач.).
Плямы вывеліся.
|| незак.выво́дзіцца, -во́дзіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
садо́к², -дка́, мн. -дкі́, -дко́ў, м.
1. Штучны вадаём для развядзення рыбы; прыстасаванне для трымання злоўленай жывой рыбы.
2. Памяшканне (клетка, вадаём і пад.) для развядзення і трымання жывёл.
Гусіны с.
С. для рыбы.
|| прым.садко́вы, -ая, -ае.
Садковая рыба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
селядзе́ц, -дца́, мн. -дцы́, -дцо́ў, м.
Невялікая марская прамысловая рыба, якая ўжыв. ў ежу ў засоленым ці вэнджаным выглядзе.
Сярэднесалёны с.
◊
Як у бочцы селядцоў — пра мноства людзей у цесным памяшканні (разм.).
|| прым.селядцо́вы, -ая, -ае.
С. промысел.
Сямейства селядцовых (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
haddock
[ˈhædək]
n., pl. -docks or coll. -dock
пі́кша f. (ры́ба сяме́йства траско́вых)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
tuna
[ˈtu:nə]
n., pl. tunas or coll. tuna
туне́ц -ца́m. (марска́я ры́ба)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
падле́шчык, ‑а, м.
Рачная рыба, падобная на ляшча, а таксама лешч невялікіх памераў. [Рыбакі] выцягнулі шэсць ладных шчупакоў, шмат падлешчыкаў, лінёў, плотак.В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кансервава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад кансерваваць.
2.узнач.прым. Ператвораны ў кансервы, у выглядзе кансерваў. Кансерваваная рыба. Кансерваваныя агуркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карп, ‑а, м.
Прэснаводная рыба сямейства карпавых, якая разводзіцца ў сажалках, штучных вадаёмах; культурная разнавіднасць сазана.
•••
Люстраны карп — карп з рэдкай блішчастай луской.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
краснапёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Рмн. ‑рак; ж.
Прэснаводная рыба сямейства карпавых з жаўтавата-залацістай або серабрыстай луской і ярка-чырвонымі плаўнікамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Лускерка ’рыба гусцяра, Blicca bjoerkna L.’ (Зах. Дзвіна; віц., Нік. Очерки), укр.луски́рь ’рыба’, рус.ласкы́рь, лыска́рь ’рыба Abramis blicca; Abramis vimba’, паводле Фасмера (2, 462), звязаны з лыска́рь (бел.луска́р) ’рыдлёўка’, таму што нос у гэтай рыбы выступае наперад; аналагічна новав.-ням.Näsling, Meernase (дзе Nase ’нос’).