metodyczny
metodyczn|y
метадычны, сістэматычны;
~a praca — метадычная праца;
~e zapiski — сістэматычныя нататкі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
mozół, ~ołu
moz|ół
м. кніжн. цяжкая праца;
z ~ołem — насілу; з цяжкасцю
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dniówka
ж.
1. падзённая праца; працоўны дзень;
2. дзённы заробак;
dniówka obrachunkowa — працадзень
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
gateway [ˈgeɪtweɪ] n.
1. варо́ты, прахо́д (у агароджы і да т.п.)
2. до́ступ; шлях (да чаго-н. жаданага);
Hard work is the gateway to success. Руплівая праца – шлях да поспеху.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Schónplatz
m -es, -plätze часо́вая абле́гчаная пра́ца (якая даецца работніку ў сувязі з яго станам здароўя)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
repugnant
[rɪˈpʌgnənt]
adj.
1) пры́кры, непрые́мны; нясьце́рпны, нязно́сны
Work is repugnant to lazy people — Пра́ца нясьце́рпная для ляні́вых людзе́й
2) супярэ́чны, супраці́ўны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
labor
[ˈleɪbər]
1.
n.
1) пра́ца f.
hard labor — ка́тарга f.
2) coll. працо́ўныя
3) ро́давыя бо́лі
2.
v.i.
ця́жка працава́ць, сі́ліцца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Скердзь, скерць ‘галоўны пастух’ (гродз., тальм., трак., Сл. ПЗБ), скерць ‘авечы пастух’ (Сцяшк. Сл.), ст.-бел. скердь (skierdź) ‘наёмная праца’ (Яблонскіс), польск. дыял. skʼercʼ ‘вясковы пастух, старшы пастух’. Выводзяць з літ. skėr̃džius, ker̃džius ‘пастух’, што ўзыходзіць да і.-е. *kerdh‑ ‘чарга, стойла, статак’ (Фрэнкель, 242; Сабаляўскас, LKK, 12, 7 і наст. Лаўчутэ, Балтизмы, 33). Анікін (Опыт, 279) мяркуе пра польскае пасрэдніцтва, што патрабуе дадатковай аргументацыі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
rola
I rol|a
ж. ралля;
praca na ~i — земляробчая праца, праца ў сельскай гаспадарцы
II ж.
роля;
główna ~a — галоўная роля;
to nie gra ~i — гэта не мае значэння
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ДАЛО́ (Dollo) Луі
(7.12.1857, г. Ліль, Францыя — 19.4.1931),
бельгійскі палеантолаг. Замежны чл.-кар. АН СССР (1928). Вучань і паслядоўнік У.А.Кавалеўскага. Праф. Брусельскага ун-та і хавальнік Прыродазнаўча-гіст. музея. Адкрыў «закон неабарачальнасці эвалюцыі» (закон Д., 1893). Вывучаў марфал. асаблівасці выкапнёвых пазваночных. Асн. праца «Эталагічная палеанталогія» (1909) прысвечана выкарыстанню эталагічнага метаду пры вывучэнні выкапнёвых рыб, дыназаўраў і некат. млекакормячых.
т. 6, с. 20
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)