ізане́фы

(ад іза- + гр. nephos = воблака)

ізалініі хмарнасці ў дадзены момант або за пэўны перыяд.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

латэ́нтны

(лац. latens, -ntis = скрыты, нябачны)

які знешне не праяўляецца, скрыты (напр. л. перыяд хваробы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

перыядыза́цыя

(ад перыяд)

падзел працэсаў развіцця на асноўныя перыяды, што якасна адрозніваюцца адзін ад аднаго.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

плювія́льны

(лац. pluvialis = дажджавы)

які належыць да дажджу або наогул да ападкаў (напр. п. перыяд).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ювені́льнасць

(лац. iuvenilis = юны)

узроставы стан раслін у перыяд ад з’яўлення парастка да пачатку цвіцення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэфо́лт

(англ. default)

1) невыкананнне банкамі або ўрадам фінансавых плацяжоў;

2) спыненне выплаты працэнтаў па каштоўных паперах у перыяд ліквідацыі кампаніі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

се́сія

(лац. sessio = пасяджэнне)

1) пасяджэнне прадстаўнічага органа, суда, навуковай або грамадскай арганізацыі;

2) перыяд здачы экзаменаў у ВНУ і тэхнікумах.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

rozpad, ~u

м. распад; развал;

rozpad tkanek мед. распад тканак;

okres połowicznego ~u фіз. перыяд паўраспаду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

А́ТБАРА,

Бахр-эль-Асуад, рака ў Эфіопіі і Судане, правы прыток Ніла. Даўж. 1120 км. Пачынаецца з Эфіопскага нагор’я, на Пн ад воз. Тана, цячэ пераважна па Суданскім плато. Гал. прыток Тэкэзэ (справа). У сухі перыяд года ў ніжнім цячэнні перасыхае. У перыяд летніх дажджоў (ліп.—ліст.) дасягае Ніла. Сярэднегадавы расход вады 32 м³/с. ГЭС. Каля вусця Атбары — г. Атбара.

т. 2, с. 70

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АРЛЕАНІ́СТЫ,

манархічная групоўка ў Францыі ў 19 ст. Узвяла на трон у 1830 Луі Філіпа Арлеанскага. У перыяд яго праўлення [1830—48] панавалі ў Францыі, у перыяд Другой рэспублікі [1848—52] уваходзілі ў «партыю парадку», палітыка якой садзейнічала ўстанаўленню Другой імперыі. Пасля ўдзелу ў падрыхтоўцы няўдалага манарх. перавароту ў 1870-я г., а затым у буланжызме (канец 1880-х г.) сышлі з паліт. арэны.

т. 1, с. 482

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)