Ве́шчы ’мудры, здольны прадракаць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ве́шчы ’мудры, здольны прадракаць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вінава́т(ы) ’чалавек, які зрабіў злачынства’; ’які мае доўг’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
убра́нне
1. (адзенне, убор) Putz
2. (аздабленне чаго
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
люд, ‑у,
1. Народ, людзі.
2. Зборышча людзей, натоўп.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паслядо́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які бесперапынна наступае, ідзе адзін за адным.
2. Які заканамерна вынікае з чаго‑н., не заключае ў сабе супярэчнасцей; лагічна абгрунтаваны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узвыша́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1.
2. Вылучацца сваёй вышынёй, высіцца над чым‑н.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Му́зыка ’галіна мастацтва’, ’твор або сукупнасць музычных твораў’, ’выкананне і гучанне музычных твораў на інструментах’, ’музычны інструмент’,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)