нападвя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Падвязаць многа чаго‑н. Нападвязваць галін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наперало́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Пераламаць многа чаго‑н. Напераломваць галля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нараско́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Раскалоць многа чаго‑н. Нарасколваць калод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахварэ́цца, ‑эюся, ‑эешся, ‑эецца; зак.

Разм. Многа пахварэць. Нахварэўся за мінулую зіму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панава́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Наварыць многа чаго‑н. Панаварваць страў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панамало́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Намалаціць многа чаго‑н. Панамалочваць жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяю́н, пеюна, м.

Разм. Той, хто вельмі любіць пець, многа спявае; пявун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

складкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа складак, зроблены ў складку. Складкаваты матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фурункулёз, ‑у. м.

Спец. Захворванне, пры якім на целе паяўляецца многа фурункулаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наме́сці сов. намести́;

н. ку́чу сме́цця — намести́ ку́чу му́сора;

намяло́ мно́га сне́гу — безл. намело́ мно́го сне́га (сне́гу)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)