Расплінтава́ць ’разраўняць, ачысціць паверхню
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Расплінтава́ць ’разраўняць, ачысціць паверхню
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
lóskommen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
блюва́л
(
блакітны кіт, самая буйная жывёла на
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
геамагнеты́зм
(ад геа- + магнетызм)
магнітнае поле
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гіпацэ́нтр
(ад гіпа- + цэнтр)
цэнтральны пункт ачага землетрасення ў нетрах
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ізадына́мы
(ад іза- +
ізалініі напружання магнітнага поля
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
палеацэ́н
(ад палеа- + -цэн)
ранняя эпоха палеагену ў геалагічнай гісторыі
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
прырэ́заць
1.
2. (приладить) пригна́ть, подогна́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пагна́ць, -ганю́, -го́ніш, -го́ніць; -гані́; -гна́ны;
Прымусіць рухацца ў якім
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рыць, ры́ю, ры́еш, ры́е; ры́ты;
1. Капаць, раскопваць рыхлае, сыпкае (лычом, рылам); капаючы, даставаць з
2. Вымаючы зямлю, рабіць паглыбленне (пра жывёл).
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)