крэдытава́ць

(фр. créditer, ад лац. credere = давяраць)

1) даваць каму-н. у доўг, адпускаць што-н. у крэдыт;

2) адпускаць каму-н., крэдыты;

3) запісваць суму на крэдыт рахунка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

come across

а) напатка́ць, сустрэ́цца; спатыка́цца

б) Sl. дава́ць, плаці́ць

гл. run across

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

inspire

[ɪnˈspaɪr]

v.t.

1) дава́ць натхне́ньне, натхня́ць

2) выкліка́ць, абуджа́ць, наганя́ць (страх)

3) удыха́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

nationalize

[,næʃənəˈlaɪz]

v.t.

1) дава́ць грамадзя́нства, натуралізава́ць

2) нацыяналізава́ць (банк)

3) ператвара́ць у на́цыю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

outbid

[,aʊtˈbɪd]

v., -bid, -bid or -bidden

перабіва́ць цану́, дава́ць бо́лей, як хто і́ншы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

каменці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

1. Даць (даваць) каментарый, каментарыі да якога‑н. тэксту. Каменціраваць помнік старажытнай пісьменнасці.

2. Абмяркоўваць, тлумачыць што‑н., рабіць свае заўвагі аб чым‑н. Каменціраваць спектакль. □ — Вярнуўся ўчора, — скорагаворкай паведамляла Таццяна Цімафееўна пра дырэктара завода, не адважваючыся, аднак, адкрыта каменціраваць гэтыя падзеі. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

настаўля́ць ​1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да наставіць.

настаўля́ць ​2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., каго.

Навучаць, наказваць, як трэба рабіць што‑н.; даваць настаўленні (у 1 знач.). Праз цкую гадзіну.. [Алесь] пачуў у калідоры голас дзеда, які канчаў настаўляць кухара. Караткевіч. — Усё трэба [рабіць] ўмеючы, — быццам настаўляў дзед хлапца, быццам проста раіў. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урадлі́васць, ‑і, ж.

1. Здольнасць забяспечваць расліны пажыўнымі рэчывамі, даваць ураджай. Адной з істотных уласцівасцей глебы з’яўляецца ўрадлівасць. «Весці». Розныя глебы па ўрадлівасці — розныя нормы высеву. Ермаловіч. Тост за калгасную нашу сям’ю, Ніў залатых урадлівасць; Тост за глыбокую ў полі раллю І за руплівае жніва! Танк.

2. Ураджайнасць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

харчава́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе; незак., каго-што.

Даваць, дастаўляць каму‑н. ежу; карміць. Харчаваць усю сям’ю. □ Тут кожны быў другому друг, Тут харчавалі партызанаў, Тут раздавалі сотням рук Вінтоўкі, кольты і паганы. Таўбін. Калі нас так увесь час будуць харчаваць, то мы за тры гады адгадуемся, як на курорце. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

recommendation [ˌrekəmenˈdeɪʃn] n.

1. рэкаменда́цыя, пара́да;

make recommendations дава́ць рэкаменда́цыі

2. рэкаменда́цыя, пахвала́, стано́ўчы во́дзыў;

a letter of recommendation рэкамендацы́йнае пісьмо́

3. рэкаменда́цыя (на пасаду)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)