Verbum

ртуць, -і, ж.

Хімічны элемент, вадкі метал серабрыста-белага колеру.

Жывы як р. (вельмі рухавы).

|| прым. рту́тны, -ая, -ае.

Ртутная руда.

Р. тэрмометр.

самшы́т, -а, М -шы́це, мн. -ы, -аў, м.

Невялікае вечназялёнае дрэва з вельмі цвёрдай і цяжкай драўнінай.

Каўказскі с.

|| прым. самшы́тавы, -ая, -ае.

задарма́, прысл. (разм.).

1. Бясплатна, дарма.

Аддаць з.

Купіць з. (вельмі танна).

2. Без падставы, патрэбы, дарэмна.

З. ўпікнуць чалавека.

З. рызыкаваць жыццём.

задзі́рынка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Тое, што і задзірына.

◊

Ні сучка ні задзірынкі (разм.) — вельмі гладка, без перашкод.

звастры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., зво́стрыцца; зак.

Стаць вельмі тонкім, вузкім ад вастрэння або доўгага ўжывання.

Нож звастрыўся.

|| незак. зво́стрывацца, -аецца.

зя́бнуць, -ну, -неш, -не; зяб, -бла; -ні; незак.

Мерзнуць, вельмі моцна адчуваць холад.

Рукі зябнуць.

|| зак. азя́бнуць, -ну, -неш, -не; азя́б, -бла; -ні.

прадыхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; зак.

Уздыхнуць на поўныя грудзі.

Спёка такая, што не п.

Работы — не п. (вельмі многа.).

раздуры́цца, -дуру́ся, -ду́рышся, -ду́рыцца; зак. (разм.).

1. Стаць вельмі дураслівым, свавольным, непаслухмяным; распусціцца.

Раздурыліся дзеці за лета.

2. Пачаць амаральна паводзіць сябе; разбэсціцца.

уста́ў, -та́ва, м.

Буйны почырк старажытных лацінскіх, грэчаскіх і славянарускіх рукапісаў, які вызначаўся прамым і вельмі акуратным напісаннем літар.

|| прым. уста́ўны, -ая, -ае.

хаце́цца, хо́чацца; безас., незак., чаго, з інф. і са злуч. «каб».

Адчуваць патрэбу ў чым-н., вельмі жадаць чаго-н.

Яму хацелася есці.