бянтэ́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць;
Хваляваць, непакоіць, прыводзіць да разгубленасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бянтэ́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць;
Хваляваць, непакоіць, прыводзіць да разгубленасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́йсце, ‑я,
1. Месца для выхаду куды‑н.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разду́маць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Падумаць; усебакова абдумаць.
2. Падумаўшы, памеркаваўшы, адмовіцца ад задуманага, змяніць сваё рашэнне, намер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зашавялі́ць, ‑вялю, ‑веліш, ‑веліць;
Пачаць шавяліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бескары́слівасць, ‑і,
Уласцівасць бескарыслівага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абязве́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць;
Тое, што і знявечыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзяву́ха, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ізаме́ры, ‑аў;
Хімічныя злучэнні з аднолькавым саставам і малекулярнай масай,
[Ад грэч. isos — роўны, аднолькавы і meros — частка, доля.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ламо́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ламоты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ласкаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)