Verbum

падгуля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак. (разм.).

Ап’янець пры выпіўцы.

падда́нства, -а, н.

Прыналежнасць чалавека да якой-н. манархічнай дзяржавы.

Змяніць п.

падда́ны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Асоба, якая знаходзіцца ў падданстве якой-н. манархічнай дзяржавы.

|| ж. падда́ная, -ай, мн. -ыя, -ых.

паддаўкі́, -о́ў (разм.).

У выразе: у паддаўкі (гуляць) — пра гульню ў шашкі, у якой выйграе той, каму ўдалося аддаць праціўніку ўсе свае шашкі.

падда́цца, -а́мся, -асі́ся, -а́сца; -адзі́мся, -асце́ся, -аду́цца; -а́ўся, -ала́ся, -ало́ся; -а́йся; зак.

1. Уступіць пад націскам, не стрымаць напору.

Дрэва паддалося вострай піле.

П. на ўгаворы (перан.). Не п. на правакацыю (перан.).

2. Даць сябе злавіць, схапіць, не аказаўшы супраціўлення пры нападзе.

Не п. ворагу.

|| незак. паддава́цца, -даю́ся, -дае́шся, -дае́цца; -даёмся, -даяце́ся, -даю́цца.

падда́ць, -а́м, -асі́, -а́сць; -адзі́м, -асце́, -аду́ць; -а́ў, -ала́, -ло́, -лі́; -а́й; -а́ны; зак.

1. што. Дапамагчы падняць што-н. (звычайна на спіну, плечы).

П. мех на плечы.

2. што. Падкінуць уверх ударам.

П. мяч.

3. што. У некаторых гульнях: падставіць праціўніку (разм.).

П. шашку.

4. Многа выпіць спіртнога (разм.).

Учора так паддалі, што і сёння ўваччу цёмна.

5. чаго. Узмацніць, павялічыць (разм.).

П. пары (у лазні). П. жару каму-н. (перан.: узбудзіць у кім-н. энергію, прымусіць дзейнічаць актыўна).

6. каму. Ударыць каго-н. (разм.).

|| незак. паддава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць; -дава́й.

|| наз. падда́ча, -ы, ж. (да 1, 2, 3 і 5 знач.) і паддава́нне, -я, н. (да 1 знач.).

паддзе́ць¹, -е́ну, -е́неш, -е́не; -е́ты; зак., што.

Тое, што і пададзець.

|| незак. паддзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

паддзе́ць², -е́ну, -е́неш, -е́не; -е́ты; зак.

1. каго-што. Зачапіўшы, прыпадняць.

П. ломам бервяно.

2. перан., каго (што). Задзець калючай заўвагай, укалоць (разм.).

Лоўка п. каго-н. у спрэчцы.

|| незак. паддзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

паддзёўка, -і, ДМ -дзёўцы, мн. -і, -дзёвак, ж.

Мужчынскае верхняе адзенне са зборкамі на таліі.

|| прым. паддзёвачны, -ая, -ае.

паддзіма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Дзьмуць крыху знізу, збоку. 3-пад дзвярэй паддзімае (безас.).