Verbum

дака́зчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто даказвае на каго-н., даносіць, нагаворвае.

|| ж. дака́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. дака́зчыцкі, -ая, -ае.

даткну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак., да каго-чаго.

Дакрануцца да чаго-н.

Д. смычком да струн.

|| незак. датыка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

вы́касаваць, -сую, -суеш, -суе; -суй; -саваны; зак., каго-што (разм.).

Тое, што і выкрасліць.

В. прозвішча са спіса.

В. цытату.

|| незак. выкасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́пхнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак., каго-што.

Штуршком выкінуць, выдаліць.

В. за дзверы.

|| незак. выпіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выпі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

выхава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто выхоўвае або выхаваў каго-н.

Школьны в.

|| ж. выхава́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. выхава́льніцкі, -ая, -ае.

вы́шукаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Старанна шукаючы, знайсці, выявіць, адшукаць.

В. унутраныя рэзервы.

В. прычыну для адлучкі.

|| незак. вышу́кваць, -аю, -аеш, -ае.

асмяя́ць, -мяю́, -мяе́ш, -мяе́; -мяём, -меяце́, -мяю́ць; -ме́й; -мяя́ны; зак., каго-што.

Тое, што і абсмяяць.

|| незак. асме́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. асмяя́нне, -я, н.

ацяжа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што.

Тое, што і абцяжарыць.

|| незак. ацяжа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ацяжа́рванне, -я, н. і ацяжа́ранне, -я, н.

ба́лаваць, -лую, -луеш, -луе; -луй; -лаваны; незак., каго (што).

Занадта песціць, патураць жаданням.

Б. гасцінцамі.

Маці яго балуе.

|| зак. зба́лаваць, -лую, -луеш, -луе; -луй; -лаваны.

бла́га, безас., у знач. вык.

1. Пра дрэнныя, неспрыяльныя абставіны.

Жывецца не б.

2. Пра цяжкі фізічны або душэўны стан каго-н.

Чалавеку зрабілася б.