Verbum

падкава́цца, -кую́ся, -куе́шся, -куе́цца; -куёмся, -куяце́ся, -кую́цца; -ку́йся; зак. (разм.).

Набыць запас ведаў у якой-н. галіне.

|| незак. падко́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

падкава́ць, -кую́, -куе́ш, -куе́; -куём, -куяце́, -кую́ць; -ку́й; -кава́ны; зак.

1. гл. каваць.

2. перан., каго (што) (звычайна у форме дзеепрым.). Падрыхтаваць, даць каму-н. запас неабходных ведаў, звестак (разм.).

Чалавек, добра падкаваны ў сваёй галіне.

падказа́ць, -кажу́, -ка́жаш, -ка́жа; -кажы́; -ка́заны; зак., што каму і без дап.

1. Шапнуць або паказаць незаўважна каму-н. тое, што той павінен адказаць.

П. адказ.

2. перан. Навесці на думку, дапамагчы прыйсці да рашэння.

Праверка падказала правільнае рашэнне.

Падкажыце, што нам тут рабіць (парайце; разм.).

|| незак. падка́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падка́званне, -я, н., падка́з, -у, м. і падка́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

падка́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто падказвае (у 1 знач.).

|| ж. падка́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

падкалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., што і чым.

Дадаць у ежу прыправу.

П. мукой шчаўе.

|| незак. падкало́чваць, -аю, -аеш, -ае.

падкало́дны, -ая, -ае.

У выразе: змяя падкало́дная (разм.) — пра злога, каварнага чалавека.

падкало́ць¹, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы; зак.

1. што. Закалоўшы ці прыкалоўшы, прымацаваць.

П. дакументы.

2. перан., каго (што). Сказаць што-н. з’едлівае, непрыемнае (разм.).

П. суседа.

|| незак. падко́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падко́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і падко́лванне, -я, н.

падкало́ць², -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы; зак., чаго.

Накалоць дадаткова.

П. дроў.

падкало́чваць гл. падкалаціць.

падкалупі́ць, -луплю́, -лу́піш, -лу́піць; -лу́плены; зак. (разм.).

1. што. Тое, што і падкалупнуць (у 1 знач.).

2. перан., каго (што). Тое, што і падкалоць¹ (у 2 знач.).