прове́дывать несов.

1. (навещать) праве́дваць, наве́дваць, даве́двацца (каго);

2. (узнавать о чём-л.) праве́дваць, уве́дваць, даве́двацца (аб чым-небудзь, пра што-небудзь); см. прове́дать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

поби́ть сов., в разн. знач. пабі́ць, (много, неоднократно) папабіва́ць, папабі́ць; (избить) набі́ць;

поби́ть реко́рд пабі́ць рэко́рд;

поби́ть посу́ду пабі́ць по́суд;

поби́ть кого́ пабі́ць каго́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

подсади́ть сов., в разн. знач. падсадзі́ць;

подсади́ть в ваго́н падсадзі́ць у ваго́н;

подсади́ть цвето́в падсадзі́ць кве́так;

подсади́ть к кому́-л. падсадзі́ць да каго́-не́будзь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

тоска́ ж.

1. туга́, -гі́ ж.;

2. (скука) нуда́, -ды́ ж., сму́так, -тку м.;

наводи́ть тоску на кого́-л. наганя́ць нуду́ на каго́-не́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

увлека́ться

1. захапля́цца;

2. (влюбляться) каха́ць (каго), захапля́цца;

3. страд. цягну́цца, уця́гвацца, заця́гвацца; захо́плівацца; не́сціся; ве́сціся, заво́дзіцца; накіро́ўвацца; захапля́цца; чарава́цца, зачаро́ўвацца; прыва́блівацца; см. увлека́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

чужда́ться несов.

1. чужа́цца, цура́цца; (избегать) уніка́ць; (уклоняться) ухіля́цца (ад каго, ад чаго);

2. перен. уніка́ць, быць во́льным (ад чаго);

чужда́ться за́висти уніка́ць за́йздрасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

здзе́кавацца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; незак., з каго-чаго.

1. Мучыць, катаваць каго‑н. Здзекаваўся [пан] з людзей, забіваў іх бізунамі і такія вытвараў штукі, што ўрэшце і зямлі цяжка стала насіць яго. Колас. На вачах у маці здзекаваліся з Валодзі, паласуючы гумавымі бізунамі худзенькае хлапчукова цела. Новікаў.

2. Груба, зняважліва высмейваць, абражаць каго‑, што‑н.; кпіць з каго‑, чаго‑н. Славік, зразумеўшы, што.. [Маша] знарок здзекавалася з яго, надзьмуўся, ужо зусім сур’ёзна думаючы, як бы ёй адпомсціць. Шамякін. Даніка ў Галынцы не любілі толькі Палуянавы хлопцы. І здзекаваліся яны з яго нядоўга, пакуль ён не «ўвабраўся ў сілачку». Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гла́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; заг. гладзь; незак., каго-што.

1. Лёгка, ласкава праводзіць па кім‑, чым‑н. рукой; песціць, лашчыць. Стэфка песціла дзяцей, гладзіла па галоўках. Бядуля. // Прыгладжваць што‑н. далонню або пальцамі. Гладзіць бараду. Гладзіць вусы. // перан. Лёгка дакранацца да чаго‑н. (пра вецер, сонца і інш.). Фары вогненным бляскам Гладзяць спіну кургану. Нядзведскі.

2. Рабіць гладкім, роўным. Марына бабку падмяняе І рэжа скібіны-брускі Ды градку гладзіць і раўняе. Колас. // Разгладжваць, прасаваць (бялізну, плацце і пад.). Гладзіць касцюм.

•••

Гладзіць па галоўцы (па шэрсці) каго — хваліць каго‑н.; патураць каму‑н.

Гладзіць супраць шэрсці каго — гаварыць ці рабіць каму‑н. непрыемнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канво́й

(фр. convoi = абоз, суправаджэнне)

1) група ўзброеных людзей, якая суправаджае каго-н. з мэтай аховы або для прадухілення ўцёкаў;

2) група ваенных караблёў, якія ахоўваюць транспартныя і гандлёвыя судны ў час марскіх пераходаў ад нападу ворага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

здань, -і, мн. -і, -ей, ж.

Вобраз каго-, чаго-н., які ўзнікае ва ўяўленні; прывід; тое, што здаецца.

Начныя здані.

Перажытае чаргавалася з нейкімі зданямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)