◎ Падча́пісты ’худы’ (КЭС, карэл.). Ад пад чапіць < ча‑ паць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Піджа́к ’пінжак’ (Бяльк.) — пад уплывам рус. мовы. Да пінжа́к (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
osłona
osłon|a
ж.
1. прыкрыццё; покрыва;
pod ~ą nocy — пад покрывам ночы;
2. вайск. заслон;
3. тэх. кажух;
4. эл. экран
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
straż
м. ахова; варта;
straż ogniowa — пажарная каманда;
straż przednia — авангард;
straż tylna — ар’ергард;
na ~y — на варце;
pod ~ą — пад вартай
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wrażenie
н.
1. уражанне;
sprawiać wrażenie — рабіць (выклікаць) уражанне;
być pod ~m — знаходзіцца пад уражаннем;
odnosić ~e — мець уражанне;
2. адчуванне; успрыманне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pokład, ~u
м.
1. геал. пласт; слой; паклад;
2. палуба;
na ~zie — на палубе;
pokład górny — верхняя палуба;
pod ~em — пад палубай
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
głęboko
глыбока;
górnicy zeszli pod ziemię głęboko na pięćset metrów — гарнякі спусціліся пад зямлю на глыбіню пяцьсот метраў;
głęboko mrożony — глыбокай замарозкі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
падпо́ра, ‑ы, ж.
1. Тое, што і падпорка. Бярозавыя падпоры гнуцца пад цяжарам спелых антонавак. Грамовіч. Высокая, на чатырох металічных падпорах,.. [вышка] нагадвае крыху тэлевізійную мачту. В. Вольскі.
2. перан. Разм. Падтрымка, апора (у 3 знач.). Бежанства зблытала .. [Сёмкавы] разлікі, выбіла з-пад ног падпору і вось — .. бяздомны валацуга. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазна́чыцца, ‑чыцца; зак.
1. Прыкметна змяніцца. [Марынчук:] — Нешта не разбяруся, — еў я той хлеб ці не еў? Нічога не пазначылася. С. Александровіч.
2. Зрабіцца бачным; зрабіцца прыкметным. Маршчыны пазначыліся. □ Наўкол палыхалі пажары, а ў лесе скрозь усю ноч было цёмна, і толькі пад ранне патроху пазначылася пад нагамі дарога. Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абды́мкі, ‑аў; адз. няма.
Ахопліванне рукамі каго‑н. (выказваючы пачуцці радасці, замілавання і пад.). Людзі кінуліся да Васіля Іванавіча, ледзь не заціснулі.. у абдымках, падхапілі на рукі. Лынькоў.
•••
З распасцёртымі абдымкамі — з радасцю, прыветна (сустрэць, прыняць і пад.).
Кідацца (кінуцца) у абдымкі гл. кінуцца.
Схапіць у абдымкі гл. схапіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)