Verbum

падзакусі́ць, -ушу́, -у́сіш, -у́сіць; зак. (разм.).

Крыху паесці, перакусіць.

Трэба п. з дарогі.

падзарабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак., што, чаго і без дап. (разм.).

Крыху, дадаткова зарабіць.

П. грошай.

|| незак. падзарабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

падзві́жнік, -а, мн. -і, -аў, м. (высок.).

Чалавек, які прыняў на сябе цяжкую працу або нягоды, пакуты дзеля дасягнення высокай мэты.

П. навукі.

|| прым. падзві́жніцкі, -ая, -ае.

Падзвіжніцкая праца (самаадданая).

падзві́жніцтва, -а, н. (высок.).

Самаадданая дзейнасць, уласцівая падзвіжніку.

|| прым. падзві́жніцкі, -ая, -ае.

падзе́ж, -дзяжу́, м.

Масавая гібель жывёлы ў час эпідэміі.

|| прым. падзе́жны, -ая, -ае.

падзе́йнічаць гл. дзейнічаць.

падзе́льнасць, -і, ж.

Тое, што і дзялімасць.

падзе́мны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца або выконваецца пад паверхняй зямлі.

Падземныя воды.

Падземныя работы.

падзе́нне, -я, н.

1. гл. па́даць і пасці.

2. Маральнае разлажэнне, упадак, парушэнне ўсіх маральных асноў.

Дайсці да поўнага падзення.

падзе́цца, -дзе́нуся, -дзе́нешся, -дзе́нецца; -дзе́нься; зак. (разм.).

Схавацца, знікнуць, прапасці.

Куды падзеліся дзеці? Куды п. ад сораму? Нікуды не падзенешся.