самазабяспе́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Забяспечваць сябе чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазапэ́ўніванне, ‑я, н.

Запэўніванне самога сябе ў чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самалячэ́нне, ‑я, н.

Лячэнне самога сябе, без дапамогі ўрача.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

deport

[dɪˈpɔrt]

v.t.

1) высыла́ць, ссыла́ць (у выгна́ньне)

2) (oneself) захо́ўвацца, трыма́цца, трыма́ць сябе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

personate

[ˈpɜ:rsəneɪt]

v.t.

1) граць ро́лю каго́ (у п’е́се)

2) выдава́ць сябе́ за каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

self-addressed

[,selfəˈdrest]

adj.

адрасава́ны сабе́

a self-addressed envelope — канвэ́рт, адрасава́ны на сябе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Памяркоўны ’падатлівы, уступчывы’ (ТСБМ, Нас.). Да мяркаваць (гл.). Параўн. яшчэ польск. уст. pomiarkować ’стрымаць сябе, сцішыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Расшабуня́ць (рышшыбуня́ць) ’раскідаць’ (чавус., Нар. сл.), расшабуня́цца ’паводзіць сябе больш развольнена, бессаромна’ (Нас.). Да шабуняць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зарэкамендава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго.

Паказаць, праявіць сябе з якога‑н., звычайна станоўчага, боку. Дубовік, які толькі месяц яшчэ працуе на пагрузцы, зарэкамендаваў сябе .. як сумленны работнік. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упро́шваць mit Bítten bestürmen; (ínständig) bítten*;

прыму́сіць сябе́ упро́шваць sich nötigen lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)