Sold

m -s, -e грашо́вае забеспячэ́нне (вайскоўца)

im ~ stéhen* — служы́ць у наёмных во́йсках

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шы́рма ж. Schírmwand f -, -wände;

складна́я шы́рма spánische Wand;

◊

служы́ць [быць] шы́рмай каму-н. перан. j-m als Déckmantel díenen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

антэ́на, -ы, мн. -ы, -тэ́н, ж.

Праваднік або сістэма праваднікоў, частка радыё- і тэлевізійнай устаноўкі, якая служыць для выпраменьвання радыёхваль пры перадачы або для іх улоўлівання ў час прыёму.

Тэлевізійная а.

|| прым. антэ́нны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правафланго́вы, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца, размешчаны на правым флангу.

П. баец.

Раўняцца на правафланговых (наз.).

2. правафланго́вы, -ага, мн. -ыя, -ых, м., перан. Чалавек, на якога патрэбна раўняцца ў працы, што служыць прыкладам для іншых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

soldier

[ˈsoʊldʒər]

1.

n.

1) жаўне́р, салда́т -а m.

2) вайскаві́к -а́, вайско́вец -ўца m.

2.

v.i.

служы́ць у во́йску

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

omen

[ˈoʊmən]

1.

n.

прыме́та f.; знак -у m., адзна́ка f.; прадказа́ньне, прадве́сьце n.

2.

v.i.

служы́ць прыме́тай; азнача́ць, прадвяшча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

serve

[sɜ:rv]

v.

1) служы́ць

to serve in the army — служы́ць у во́йску

He served as a butler — Ён служы́ў дварэ́цкім

2) абслуго́ўваць (пакупніка́, кліе́нта ў рэстара́не); падава́ць на стол

3) дапамагчы, услужы́ць

Can I serve you in any way? — Магу́ вам дапамагчы́ ў чым-ко́лечы?

4) служы́ць, быць прыда́тным

Boxes served as seats — Скры́нкі служы́лі як сядзе́ньні

•

- it serves him right!

- serve the ball

- serve a term in prison

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пар

1. Зямля пасля ўборкі пасеваў, якая служыць пашай для жывёлы (Мін. Зял. 1864).

2. Зябліва, асенняе ворыва (Рэч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

надзіма́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для надзімання чаго‑н. паветрам. Надзімальны кампрэсар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсяўны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да падсеву; які служыць для падсеву. Падсяўны лубін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)