Verbum

салані́н ‑у, м.

Ядавітае рэчыва, якое адносіцца да арганічных злучэнняў і сустракаецца ў раслінах сямейства паслёнавых.

[Ад лац. solanum — паслён.]

сератані́н, ‑у, м.

Біялагічна актыўнае рэчыва, якое рэгулюе абмен рэчываў, дзейнасць нервовай і сардэчна-сасудзістай сістэм.

слі́зевы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і слізісты (у 1 знач.). Слізевае рэчыва. Слізевыя хады ў раслін.

супрацья́ддзе, ‑я, н.

Рэчыва, якое аслабляе дзеянне яду. // перан. Сродак супраць чаго‑н. шкоднага або непажаданага.

тлушчапо́т, ‑у, М ‑поце, м.

Рэчыва, якое складаецца з сумесі выдзяленняў тлушчавых і потавых залоз авечак.

храмаге́н, ‑у, м.

Спец. Бясколернае рэчыва клетак раслінных і жывёльных тканак, якое набывае колер пры акісленні.

[Ад грэч. chrōma — колер, фарба і génos — паходжанне, род.]

храмасо́ма, ‑ы, ж.

Спец. Пастаянная састаўная частка клетачнага ядра жывёльных і раслінных арганізмаў, носьбіт спадчыннага рэчыва.

[Ад грэч. chrōma — колер, фарба і sōma — цела.]

электрао́птыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Раздзел фізікі, які вывучае ўплыў электрычнасці на аптычныя ўласцівасці рэчыва.