чамярыца назоўнік | жаночы род

Травяністая ядавітая лугавая расліна сямейства лілейных, з тоўстым карэнішчам, буйным востраканечным лісцем і мяцёлкамі кветак.

|| прыметнік: чамярычны.

  • Ч. корань.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

камелія назоўнік | жаночы род

Дэкаратыўная расліна сямейства чайных з вечназялёным лісцем і буйнымі прыгожымі белымі або чырвонымі кветкамі, а таксама кветка гэтай расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

часнок назоўнік | мужчынскі род

Агароднінная расліна сямейства лілейных, а таксама ядомыя цыбуліны гэтай расліны з вострым смакам і рэзкім характэрным пахам.

|| прыметнік: часночны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

абляпіха назоўнік | жаночы род

Высокая калючая кустовая расліна з ядомымі кіславатымі ягадамі, а таксама самі ягады.

  • Варэнне з абляпіхі.

|| прыметнік: абляпіхавы.

  • А. алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

гарчыца назоўнік | жаночы род

  1. Травяністая расліна з жоўтымі кветкамі і плодам-стручком.

  2. Вострая прыправа, прыгатаваная з насення гэтай расліны.

|| прыметнік: гарчычны.

  • Г. колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

дзівасіл назоўнік | мужчынскі род

Травяністая шматгадовая расліна сямейства складанакветных з вялікім прадаўгаватым лісцем і жоўтымі кветкамі; корань дзівасілу выкарыстоўваецца ў медыцыне.

|| прыметнік: дзівасілавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

казля́тнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства бабовых, якая скарыстоўваецца на корм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казяле́ц, ‑льцу, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства казяльцовых, звычайна з жоўтымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́ктус, ‑а, м.

Паўднёвая расліна з бязлістым мясіста-сакавітым сцяблом, укрытым калючкамі.

[Лац. cactus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бры́ца, ‑ы, ж.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства злакавых; плашчуга, пласкуша, курынае проса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)