флот, -у, М фло́це, мн. фло́ты, -аў і флаты́, -о́ў, м.

1. Сукупнасць усіх ваенных ці гандлёвых суднаў краіны або асобнага мора, рачнога басейна.

Рачны ф.

Чарнаморскі ф.

2. Буйное злучэнне ваенна-марскіх суднаў.

○

Паветраны флот — сукупнасць ваенных або грамадзянскіх лятальных апаратаў; авіяцыя.

|| прым. фло́цкі, -ая, -ае.

Ф. экіпаж.

Сышлі на бераг флоцкія (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

powódź

ж.

1. паводка; разліў; разводдзе;

2. перан. мора

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

таласакраты́чны

(ад гр. thalassa = мора + krateo = валодаю, захопліваю)

які садзейнічае значнаму расшырэнню плошчы мора;

т-ыя перыяды — перыяды ў геалагічнай гісторыі Зямлі, калі значная частка мацерыкоў была пакрыта морам (проціл. геакратычны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

баразні́ць, ‑разню, ‑розніш, ‑розніць; незак., што.

1. Пракладаць барозны. // Пакідаць пасля сябе сляды, падобныя на барозны. Мора баразнілі рыбацкія шхуны, баркасы. Карпаў.

2. перан. Утвараць складкі, маршчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́йтаўна, ‑ы, ж.

1. Дачка войта.

2. Гераіня беларускіх народных песень-балад. Войтаўна гіне не на полі бою, а пры спробе пераплысці з войскам сіняе мора. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свірэ́па, ‑ы, ж.

Пустазелле, палявая шматгадовая расліна сямейства крыжакветных з жоўтымі кветкамі. Паміж зялёнага мора, якое хвалямі пералівалася на сонцы, месцамі былі спрэс жоўтыя плямы свірэпы. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эве́ны, ‑аў; адз. эвен, ‑а, м.; эвенка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. эвенкі, ‑нак; ж.

Народнасць, якая жыве на ўзбярэжжы Ахоцкага мора і ў паўночных раёнах Якуціі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ізагі́псы

(ад іза- + гр. hypsos = вышыня)

ізалініі вышыні зямной паверхні над узроўнем мора.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лу́да

(карэл. luodo)

невялікі камяністы востраў, пазбаўлены расліннасці (напр. на ўзбярэжжы Белага мора).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

таласатэрапі́я

(ад гр. thalassa = мора + тэрапія)

комплекснае лячэнне марскім кліматам і марскімі купаннямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)