comparison

[kəmˈpærɪsən]

n.

1) параўна́ньне n.

There is no comparison between them — Між і́міня мо́жа быць нія́кага параўна́ньня

2) падабе́нства n.

3) зьме́на па ступе́нях параўна́ньня (прыме́тнікаў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

anyone

[ˈeniwʌn]

pron.

1) не́хта, хто-не́будзь, хто-ко́лечы; ніхто́

Did anyone come? — Ці хто-не́будзь прыйшо́ў?

2) уся́кі, ко́жны; усе́

Anyone may come — Ко́жны мо́жа прыйсьці́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

няўва́жлівы, няўва́жны

1. (рассеяны) únaufmerksam, únachtsam; zerstréut;

2. (няветлівы) únhöfiich;

3. (які не можа быць прыняты пад увагу) nicht tríftig; nicht stíchhaltig;

няўва́жлівая прычы́на kein tríftiger Grund;

адсу́тнічаць па няўва́жлівай прычы́не (пра вучня) únentschuldigt féhlen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

АБАРО́Г,

лёгкае збудаванне для захоўвання сена. Невялікая 4- ці 2-схільная рухомая стрэшка на 4 высокіх слупах, накрытая саломай або дранкай; пры патрэбе можа падымацца і апускацца. Здаўна вядома на Беларусі, паўн. Украіне, ПнЗ Расіі.

т. 1, с. 13

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

віртуа́льны

(с.-лац. virtualis)

1) магчымы; такі, які можа або павінен праявіцца пры пэўных умовах (напр. вая тэмпература);

2) інф. які ствараецца сродкамі камп’ютэрнай графікі (напр. в-ыя гульні).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

накда́ўн

(англ. knock-down, ад knock = удараць + down = уніз)

стан баксёра, калі ён, збіты ўдарам праціўніка, можа на працягу 10 секунд падняцца на ногі і працягваць бой (параўн. накаўт).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ані́, прысл. (звычайна з адмоўем).

Ніколькі, зусім. [Янка:] — Можа з раніцы яны [трусы] І не кормлены ані? Гілевіч. Як гэта дзіўна ўсё ж — яна [Наста] ані Ганебнай смерці не баіцца сёння! А. Астапенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазлава́ць, ‑злую, ‑злуеш, ‑злуе; ‑злуём, ‑злуяце; зак.

Прыйсці ў стан азлаблення; раззлавацца. [Міхалку] стала страшна, што Зося можа зазлаваць і зусім пакінуць яго. Чорны. [Юрась] зразумеў, што я пацвельваюся, і зазлаваў. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зака́лец, ‑льну, м.

Сыры, непрапечаны слой у хлебе каля ніжняй скарынкі. — Печ — .. справа хітрая, канечне, патрэбна цэгла адмысловая, недапаленая цэгла не пойдзе, скарыначку выпечаную не дасць, закалец можа аказацца. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замаро́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца і замарачы́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Затлуміцца, закружыцца. Галава замарочылася. □ — Ты не глядзі доўга на хвалі, можа замарачыцца ў галаве, тады ўсё загойдаецца пад нагамі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)