метаста́з, ‑у, м.

1. Перамяшчэнне ўзбуджальніка хваробы ў арганізме з аднаго месца на другое.

2. Месца захворвання, якое ўзнікла ў выніку перамяшчэння такога ўзбуджальніка.

[Ад грэч. metastasis — перамяшчэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vantage point [ˈvɑ:ntɪdʒˌpɔɪnt] n.

1. выго́дная пазі́цыя; ме́сца, з яко́га ўсё відно́

2. пункт гле́джання

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vie [vaɪ] v. fml супе́рнічаць, спабо́рнічаць;

vie for the first place змага́цца за пе́ршае ме́сца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ва́пнішча, ‑а, н.

Месца, дзе капаюць вапняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пучына, ‑ы, ж.

Разм. Выпучанае месца; выпукліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салетрава́рня, ‑і, ж.

Месца, дзе вырабляецца салетра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przenosić się

незак.

1. пераносіцца;

2. пераводзіцца;

przenosić się z miejsca na miejsce — пераводзіцца з месца на месца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fishing

[ˈfɪʃɪŋ]

n.

1) ву́джаньне ры́бы; рыбна́я ло́ўля

to go fishing — пайсьці́ на рыба́лку

2) ме́сца для ло́ўлі ры́бы; ры́бнае ме́сца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

вандро́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які часта пераходзіць, пераязджае з месца на месца. Вандроўны статак жывёлы. Вандроўны кравец. □ У лазняку спынілася нейкая вандроўная групка немцаў, што адступалі да Бярэзіны... Мележ. // Які працуе не на пастаянным месцы; перасоўны. Вандроўны тэатр.

2. Уласцівы вандроўніку, звязаны з вандраваннем; вандроўніцкі. Вандроўнае жыццё.

3. Які не мае аселасці, вандруе з месца на месца; качэўны. Вандроўныя плямёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валача́шчы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які пастаянна пераходзіць з месца на месца, не маючы пэўнага прытулку. Валачашчая сука прыбілася сюды і паспела ўжо тут ашчаніцца. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)