уго́ддзе, -я, звычайна мн. -і, -яў, н.

Месца, тэрыторыя як аб’ект сельскагаспадарчага прызначэння (поле, лес, возера і пад.).

Сенакосныя ўгоддзі.

Лясныя ўгоддзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нерасці́лішча, ‑а, н.

Месца нерасту рыб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагэ́туль, прысл.

Да гэтага месца, дасюль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пне́вішча, ‑а, н.

Месца, пакрытае пнямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Stándort

m -(e)s, -e

1) ме́сца стая́нкі (аўтамашын)

2) ме́сца размяшчэ́ння (вайсковай часці); гарнізо́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Líegeplatz

m -es, -plätze

1) месцазнахо́джанне, ме́сца

2) чыг. спа́льнае ме́сца

3) марск. цкарная стая́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трансляцыя,

правядзенне радыё- і тэлеперадач з месца падзей; перанос аб’екта паралельна ў прасторы.

т. 15, с. 507

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

за́балаць ж разм (забалочанае месца) Súmpfboden m -s, -böden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ráummangel

m -s недахо́п ме́сца, цесната́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rúheplatz

m -es, -plätze ме́сца адпачы́нку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)